Það þarf kannski að koma fæstum á óvart að stjórnendur íslenskra fyrirtækja eru vellaunaðir en engar búsifjar urðu í þeim hópi þrátt fyrir erfitt árferði í fyrra sökum heimsfaraldurs kórónuveirunnar.

Þegar hafa komið fram  fréttir um ofurlaun Magnúsar Steinarrs Norðdahls, fyrrverandi forstjóra LS Retail, Haraldar Inga Þorleifssonar, stofnanda UENO og Árna Odds Þórðarsonar, forstjóra Marel, og skýringarnar á þeim. Magnús fékk um 118 milljónir króna á mánuði í fyrra vegna uppgjörs á kaupréttarsamningum í kjölfar sölu LS Retail, sem skilgreindar eru sem launatekjur. Haraldur Ingi, sem var með um 102 milljónir króna á mánuði, setti það sem skilyrði fyrir sölu fyrirtækisins síns UENO til Twitter að kaupverðið yrði greitt til sín sem laun á Íslandi svo hann gæti greitt háan skatt til samfélagsins sem reyndist honum svo vel í æsku. Árni Oddur innleysti síðan sömuleiðis kaupréttasamninga sem skiluðu honum myndarlegum tekjuauka og mánaðarlaunum upp á um 41 milljón króna.

Árni Sigurðsson, frvkstjóri hjá Marel og Eva Sóley Guðbjörnsdóttir, fjármálastjóri atNorth, skera sig þó nokkuð úr. Árni innleysti kaupréttasamninga rétt eins og forstjórinn nafni hans og leiða má að því líkum að Eva Sóley hafi líka innleyst slíka samninga í kjölfar þess að hún lét af störfum sem framkvæmdastjóri fjármálasviðs  Icelandair á síðasta ári.

Aðrir valdir stjórnendur íslenskra fyrirtækja standa þremenningum langt að baki varðandi launatekjur þó að fæstir séu með mjög þrönga sultaról.