Með því að fresta innrásinni þar til eftir leikana sendi hann her sinn í fangið á fyrirbæri sem Napóleon og Hitler fengu báðir að kenna á og Pútín ætti að þekkja vel sem Rússi.
Þetta fyrirbæri heitir „Rasputitsa“ og það gerir vart við sig tvisvar á ári. Þegar hlýnar í veðri á vorin og frost verður að þíðu og þegar haustrigningarnar berja á Úkraínu. Þetta veldur einföldum en mjög hamlandi vanda fyrir innrásarlið: Leðju.
Hersveitir Hitlers fengu að kenna á þessu á hverjum vetri á austurvígstöðvunum í síðari heimsstyrjöldinni og herir Napóleóns lentu líka illa í þessu á sínum tíma. Þetta gerir einfaldlega að verkum að allir vegir, sem ekki eru malbikaðir, verða ófærir. Það þýðir auðvitað að mörg farartæki hersins komast ekki lönd né strönd. Skriðdrekar komast þó raunar leiðar sinnar en bara mjög hægt. Hins vegar geta vöruflutningabílar, sem flytja birgðir til skriðdrekahersveitanna, ekki komist áfram í þessu færi. Þeir þurfa að notast við malbikaða vegi. Þar með fá skriðdrekasveitirnar ekki þær birgðir sem þær þarfnast.
Rasputitsa er sérstaklega erfitt fyrirbæri á vorin. Þá bráðnar snjórinn, efsta jarðvegslagið er þurrt en það næsta er frosið eftir langan og kaldan vetur. Í Hvíta-Rússlandi, Rússlandi og Úkraínu er landslagið mjög flatt og vatn rennur ekki svo auðveldlega á brott. Þetta þýðir einfaldlega að flest ökutæki sitja föst ef reynt er að aka á þessu undirlagi.
Það að rússnesku flutningabílarnir þurfa að aka eftir malbikuðum vegum hefur gert Úkraínumönnum auðveldar fyrir með að ráðast á birgðaflutningalestirnar. Hermenn þurfa bara að koma sér fyrir við vegina og bíða eftir birgðaflutningalestum. Þeir geta síðan notað tyrkneska dróna og sérhönnuð vopn, til að vinna á brynvörn skriðdreka, frá Vesturlöndum til að granda birgðalestunum.
