Morgunblaðið skýrir frá þessu í dag. Haft er eftir Magnúsi að langvarandi vörn gegn endursýkingu af COVID-19 hafi verið talsvert rannsökuð hér á landi. Fyrstu niðurstöður slíkrar rannsóknar voru birtar í október í New England Journal of Medicine. Sú rannsókn er enn í gangi en hún byggist á mótefnamælingum hjá rúmlega 30.000 manns hér á landi. „Þær niðurstöður sýndu að mótefnasvarið var almennt séð mjög gott og virtist vera meira langvarandi en fólk hafði áhyggjur af í byrjun. Síðan mun tíminn leiða í ljós hversu löng vörnin er. Það er náttúrlega bara eitt og hálft ár síðan fyrstu sjúklingarnir smituðust þannig að það tekur auðvitað tíma að átta sig á því hvernig þetta þróast,“ er haft eftir Magnúsi.
Hann sagði að mótefnasvar gegn broddprótíninu virðist vera öflugra hjá þeim sem eru bólusettir en hjá þeim sem hafa fengið náttúrulega sýkingu. Það sé ástæðan fyrir að mælt sé með örvunarskammti af bóluefni fyrir þá sem hafa fengið COVID-19. Hann benti einnig á að ekki liggi fyllilega fyrir hver mótefnavörnin verður eftir lengri tíma. „Það náttúrlega skiptir líka máli að við náttúrulega sýkingu myndar líkaminn mótefni gegn fleiri þáttum veirunnar, ekki bara gegn broddprótíninu þannig að það verður svokallað samsett mótefnasvar, alls konar mótefni sem myndast,“ er haft eftir honum. Hann benti einnig á að ekki sé hægt að stilla þessu upp og mæla magn mótefna gegn broddprótíninu annars vegar eftir náttúrulega sýkingu og hins vegar eftir bólusetningu, málið sé aðeins flóknara en það.