Steinbergur skýrir frá þessu í grein sem hann skrifar í Fréttablaðið í dag en hún ber fyrirsögnina „Ljótur leikur lögreglunnar“. Í grein sinni rifjar Steinbergur upp að hann hafi áður lent í svipuðu máli en hann var handtekinn 2016 þegar hann mætti til skýrslutöku á lögreglustöðinni með skjólstæðingi sínum sem var grunaður um aðilda að umfangsmiklu peningaþvætti. Steinbergur var úrskurðaður í gæsluvarðhald og húsleit var gerð á heimili hans og lögmannsstofu. Hald var lagt á mikið af skjölum og þau afrituð. Ríkið var á síðasta ári dæmt til að greiða Steinbergi bætur vegna þessara aðgerða.
Í grein sinni segir Steinbergur að flestir vilji trúa því að réttarríkið hér á landi fari ekki í manngreinarálit. „Við tökum öll undir einkunnarorð lögreglunnar, „Með lögum skal land byggja“ og við erum líka sammála um það að hver maður sé saklaus þar til sekt hans er sönnuð. Við eigum öll rétt á sanngjarnri málsmeðferð og sakborningar mega velja sér lögmenn til þess að halda uppi eins góðum málsvörnum og frekast er unnt. Um þetta er almenn sátt í samfélaginu,“ segir hann og bætir við að stundum leiti lögreglan afbrigða og beiti jafnvel brögðum til að ljúka máli á grundvelli sannfæringar sinnar um sekt fremur en hlutlægri niðurstöðu dómara.
„Ég geri þetta að umtalsefni vegna þess að ég er – a.m.k. á meðan þessi orð eru skrifuð – skipaður verjandi sem löggan vill losna við. Ég hef um nokkurra vikna skeið í því verkefni notið skilyrðislauss trúnaðar skjólstæðings míns. Til skamms tíma sat hann í gæsluvarðhaldi og er nú í farbanni vegna gruns um tengsl við alvarlegt sakamál sem mjög hefur verið í fréttum síðustu vikurnar. Í rannsókn á mögulegum tengslum hans við sjálfan glæpinn hefur lögreglan gripið til sjaldgæfra örþrifaráða – að losa sig við lögmanninn. Hefur hún farið fram á það að ég verði kallaður til skýrslutöku sem vitni,“ segir hann því næst og bendir á að samkvæmt lögum megi hann ekki gegna störfum sem verjandi í máli ef hann er kallaður fyrir sem vitni.
„Þetta er ljótur leikur í stöðunni. Látum vera, þótt sorglegt sé, að þetta er í annað sinn sem þessum hælkróki er beitt á mig – síðast m.a. með fyrirvaralausu gæsluvarðhaldi, húsleitum og fleira sem lögreglan hefur ekki enn bitið úr nálinni með. Alvarlegra er hvernig lögreglan vegur að réttindum og andlegri líðan hins grunaða. Þar er sparkað illa í liggjandi mann. Hann valdi sér lögmann sem hann treysti, hann trúði honum fyrir öllum atriðum sem honum voru kunnug, hann hagaði vitnisburði sínum og svörum að viðhöfðu samráði við lögmann sinn og náði með honum ákveðnum áfangasigrum í vörn sinni gagnvart sakargiftum,“ segir Steinbergur.
Hann segir síðan leiða eigi sig í vitnastúkuna þar sem reynt verði að rekja garnirnar úr honum. Hann muni neita að svara spurningum sem skaða skjólstæðing hans eins og hann gerði síðast, í fyrrgreindu máli þar sem hann var handtekinn og úrskurðaður í gæsluvarðhald. Hann segir að þessi leikur lögreglunnar muni væntanlega verða til að auka enn frekar á áhyggjur Antons, sem séu nægar fyrir.
„Haldi lögreglan þessum leik sínum til streitu mun ég leita allra leiða til þess að standa á bæði mínum rétti og skjólstæðings míns. Í fyrsta lagi til þess að verja hann áfram og í öðru lagi til þess að geta, með milligöngu dómstóla ef á þarf að halda, vikið mér undan spurningum sem skaðað gætu málsvörn hans. Vonandi mun svo Lögmannafélag Íslands taka þessa makalausu atburðarás til skoðunar. Það er eitthvað mikið að ef lögreglan getur ítrekað leikið þann leik að breyta verjanda í vitni til þess annars vegar að losna við hann úr málinu og hins vegar að pumpa upp úr honum upplýsingar sem hann kann að búa yfir vegna trúnaðarsambands við skjólstæðing sinn,“ segir hann síðan í niðurlagi greinar sinnar.
Steinbergur vildi ekki tjá sig um málið við Fréttablaðið og bar fyrir sig trúnaðarákvæði í lögum.
