Guðmundur Magnússon, kennari og leiðsögumaður, var jarðsettur í dag en útför hans var frá Grensáskirkju.

Guðmundur náði 84 ára aldri en hann fæddist í Reykjavík 11. ágúst 1936 og lést á hjúkrunarheimilinu Seltjörn á Seltjarnarnesi þann 16. janúar síðastliðinn.

Hann starfaði sem leiðsögumaður bæði á Íslandi og erlendis en afar margir minnast hans sem kennara í Hagaskóla þar sem hann starfaði í um fjóra áratugi. Fjölmiðlamennirnir þekktu, Egill Helgason og Illugi Jökulsson, minnast Guðmundar með skemmtilegum pistlum á Facebook í dag. Egill skrifar:

„Guðmundur var í hópi prýðilegra kennara sem voru í Hagaskóla þegar við Illugi vorum þar dálítið óstyrilátir nemendur. Ég var hræðilega lélegur í teikningu (eins og það hét þá) og okkur Guðmundi lenti saman út af stórmáli: Við áttum að teikna víkinga. Ég hélt því fram að ekki hefðu verið horn á hjálmum víkinga, mér fannst Guðmundur segja að það hefðu verið horn – en ég held hann hafi aðallega sagt að það skipti ekki svo miklu máli. Ég var ófær um að teikna víking með eða án horna og er enn – en Guðmundur var mikilsverður maður sem hafði afar gott lag á að umgangast okkur krakkana og naut mikilla vinsælda meðal nemenda.“

Illugi segir að Guðmundur hafi frelsað sig undan nákvæmni:

„Guðmundur var myndlistarkennarinn minn í Hagaskóla. Ég var þó nokkuð flinkur að teikna en Guðmundi fannst myndirnar mínar frekar stirðlegar. „Prófaðu að teikna eina mynd án þess að lyfta nokkurn tíma blýantinum frá blaðinu,“ sagði hann, og ég hlýddi og frelsaðist algjörlega undan nákvæmninni, og það varð svo miklu skemmtilegra að teikna. Guðmundur var bæði fjörugur og hugmyndaríkur kennari. Ég votta fólkinu hans samúð og virðingu.“

Eyvindur Karlsson, rithöfundur, þýðandi og uppistandari minnist landafræðitíma Guðmundar:

„Hann kenndi mér landafræði. Frábærlega skemmtilegur kennari, og við trúðum aldrei orði sem hann sagði því sögurnar voru svo ótrúlegar. En það skipti engu máli, enda á góð saga aldrei að gjalda sannleikans.“

DV sendir samúðarkveðjur til aðstandenda Guðmundar Magnússonar.