Kona segist hafa verið svipt forsjá barns síns fyrir að neita að samþykkja umgengni föður barnsins við það án eftirlits. Hún segir manninn hafa brotið kynferðislega gegn dóttur þeirra og tveimur öðrum börnum.

Konan ritar nafnlausn pistil á Facebook-síðuna „Líf án ofbeldis“ og hafa hátt í 500 manns deilt pistlinum.

Í pistlinum er að finna afar ógeðfelldar lýsingar á meintu framferði mannsins gagnvart kornungri dóttur sinni. Hún segir lögreglukonu sem tók við kæru frá henni hafa tekið undir með henni um að atferli mannsins væri þannig að ekki væri hægt að treysta honum fyrir barni:

„Lögreglukonan sem tók við kærunni er fyrsta manneskjan sem sagði skýrt við mig „Móðir til móður – Þetta er ekki eðlilegt og ég myndi ekki treysta þessum manni fyrir barninu mínu“.
Þá fyrst fór ég að hætta að efast um að allt sem hann var búinn að telja mér trú um að væri eðlilegt, væri í raun ofbeldi.

En það er ekkert eðlilegt við það að menn séu daglega að fá standpínu þegar þeir eru að sinna barninu sínu. Það er heldur ekkert eðlilegt að þegar það gerist, að taka barnið inn í annað herbergi og tilkynna að „við ætlum aðeins að kúra“.“

Ítarlegar lýsingar konunnar í pistlinum á meintu athæfi mannsins eru ekki fyrir viðkvæma.

Konan segir að tvö ár séu síðan hún kærði fyrrverandi sambýlismann sinn og barnsföður fyrir kynferðisbrot gegn dóttur þeirra. Ekki hafi tekist að sanna brot á hann og því sé hún neydd til að veita honum umgengni við barnið. Hún krefst þess að umgengnin sé undir eftirliti en ekki sé farið að kröfum hennar.

„Við förum í Barnahús og þar er barnið mitt svo hrætt að ekki er hægt að skoða það. En það er ekki horft á það sem vísbendingu um að eitthvað gæti mögulega verið að. Ekki er reynt að tala við barnið. Okkur er ekki boðin frekari aðstoð. Í staðinn er málið fellt niður „vegna skorts á sönnunargögnum“,“ segir konan í pistli sínum.

Stuttu síðar hafi dómari kveðið upp bráðabirgðaúrskurð um aukna umgengni föðurins við barnið. Konan ákvað að verða ekki við kröfum um að veita manninum umgengni við barnið og við það hafi hún verið úrskurðuð brotleg:

„Ég fæ ekkert annað um að velja en; að annað hvort halda áfram að bjóða umgengni undir eftirliti, og þá fara gegn úrskurði, eða að láta þvinga mig til þess að setja barnið mitt í aðstæður þar sem ég veit að hefur áður verið brotið á því.

Allt í einu breytist skylda mín að tryggja vernd barnsins gegn ofbeldi í brotahegðun!“

Hún segist vera orðin sakborningur fyrir að vernda barn sitt fyrir kynferðislegu ofbeldi. Leiddi þetta til þess að forsjá yfir barninu var tekin af konunni. Konan spyr hvað hún hefði getað gert öðruvísi við þessar aðstæður og hún segir að henni sé refsað fyrir að vernda barn sitt fyrir ofbeldi:

„Hvernig getur verið, að dómsvald fyrst og fremst taki ákvörðun um að skikka barn í umgengni við mann þar sem liggja fyrir frásagnir og lýsingar á kynferðisbroti hans – þá sérstaklega án þess að hafa heyrt orð í okkur þolendunum eða athugað afstöðu, vilja og líðan barnsins.
Þar var tekinn af mér rétturinn til að halda áfram að vernda barnið mitt. Tekinn af barninu mínu réttur til verndar – öllu snúið við og allt í einu er ég ofbeldismanneskjan sem er sek um að „tálma“.“

Pistilinn í heild má lesa með því að smella á tengilinn hér að neðan