Á myndbandi sem svartir þjóðernissinnar í Bandaríkjunum deildu í mars má sjá Ólaf Ragnar Grímsson, fyrrverandi forseta Íslands, spjalla við hópinn um uppruna svartra og hvítra manna. Hópurinn, sem kallast Israelite School of Universal Practical Knowledge, er flokkaður sem öfgahópur og trúa þeir á yfirburði svartra manna fram yfir aðra kynþætti.
Nánar tiltekið telja þeir svart fólk eitt af tólf ættkvíslum Ísraels og er óhætt að segja að þeir séu ekki hrifnir af hvítu fólki. Þeir telja hvítt fólk vera afkomendur Esaú, eldri sonar Ísaks úr gamla testamentinu, meðan svartir menn komi af Jakobi. Um þetta ræða þjóðernissinnarnir og Ólafur Ragnar. Guðfræði hópsins er að mestu fyrir lengra komna en nánar má lesa um hana hér.
Svo skemmtilega vill til að öfgamennirnir virðast ekki átta sig á því að Ólafur sé fyrrverandi þjóðarhöfðingi en hann er einungis titlaður sem „Íslendingur“. Samtalið er að mestu á léttum nótum og hrósa þeir jafnvel Ólafi fyrir að vera opinn fyrir hugmyndum þeirra. Í lok samtalsins virðist Ólafur jafnvel hafa sannfærst um boðskap þeirra en líklegast er það þó fræg háttvísi og lipurð Ólafs.
Samtalið byrjar á fullyrðingu sem beint er til Ólafs „Þið sem eruð núna 70 og 80 ára, það voruð þið sem tókuð okkur af lífi án dóms og laga, og settuð hundana á okkur, undirokuðu okkur, er það rétt hjá mér?“
Ólafur segir fullyrðingu mannsins sanna, en segir hana þó ekki eiga við um sig þar sem hann komi frá Íslandi, ekki Bandaríkjunum.
Spyrjandin spyr þá Ólaf „Er munur á hvíta manninum frá Íslandi og Bandaríkjunum, annar en hvar hann sé fæddur?“
Ólafur svarar „Já það er munur, við komum frá víkingunum, en þeir bandarísku frá Bretunum.“
Maðurinn segir þó við Ólaf að þegar er litið alla leið aftur komi allir af Adam, hinsvegar hafi fyrsti hvíti maðurinn verið sonur Ísaks og Rebekku.
Maðurinn fullyrðir að Ísak og Rebekka hafi verið svört og Ólafur segir að það megi vel vera.
Þjóðernissinnarnir fá svo að lesa vers úr gamla testamentinu fyrir Ólaf. Þar er talað um bræður, Esaú og Jakob, sem skipta megi í tvær mismunandi þjóðir. Önnur þjóðin sé sterkari en hin og sú eldri, sem er Esaú, eigi að þjóna þeirri yngri, sem er Jakob. Með öðrum orðum þá eigi hvítir að þjóna svörtum, samkvæmt þeim.
Ólafur segir manninn þekkja Biblíuna mjög vel. Maðurinn tekur undir og segir Biblíuna vera sögu sína og vill að svart fólk átti sig á því. Ólafur svarar með lófaklappi.
Samtalið snýr þá aftur að Esaú, sem á að hafa fæðst rauður. Ólafur er spurður hvernig hvítt fólk sé raunverulega á litinn, hvítt eða rautt? Ólafur fellst á að það sé rautt. Fyrir það fær Ólafur hrós og lófaklapp.
Þar með hafði Ólafur að einhverju leyti samþykkt rök mannsins, að hvíti maðurinn sé þjóð Esaú.
Að lokum segist Ólafur ætla heim að lesa sig betur til um málið. Mennirnir kveðja hvorn annan og óska hvorum öðrum góðs kvölds.
Hér að neðan má sjá myndbandið, sem er ansi áhugavert.
