„Daglega er ég minntur á það hvað við Íslendingar erum miklir aumingjar þegar kemur að málefnum flóttafólks og hælisleitenda.“ Svona hefst pistill sem Jón Gnarr birti á Facebook í gær þar sem hann lýsir yfir mikilli óánægju sinni með viðhorf Íslenskra stjórnvalda og íslensku þjóðarinnar gagnvart flóttafólki og hælisleitendum. Íslenska samfélagið ætti heldur að líta í eigin barm og viðurkenna að vandi landans eru ekki hælisleitendur og flóttamenn, vandi landans er áfengi.
„Afstaða okkar til innflytjenda hefur mér alla ævi þótt okkur til skammar. Við látum það viðgangast að fólk gangi svipugöng og sé niðurlægt á alla mögulega vegu.“ Sonur Jóns er nemandi í Hagaskóla og hefur tekið þátt í að mótmæla brottvísun Safari-fjölskyldunnar. Jón Gnarr skrifaði pistilinn til að sýna syni sínum og Safari fjölskyldunni samstöðu.
Jón segir það svo á Íslandi að þekkir þú rétta fólkið, þá standi allar dyr þér opnar.
„Ef þú ert ákveðin tegund af Íslendingi, fórst í rétta skólann, tilheyrir réttum stjórnmálaflokki og gerir réttum mönnum greiða þá þarft þú aldrei að ganga atvinnulaus, það verður alltaf séð um þig og þú færist bara úr einu góðu starfi yfir í annað jafnvel betra. Og það er eiginlega líka alveg sama hvað þú gerir af þér, það hefur mjög lítil áhrif á þá velmegun sem þú lifir við.“
Hann segir að Íslendingar líti stórt á sig og stæri sig af meintri víkingaarfleifð sinni. Sem hann telur helbera hræsni, Íslendingar komi ekki af víkingum heldur flóttamönnum.
„Forfeður okkar voru þrælar og undirokaðir norskir bændadurgar sem aldrei sáu nein víkingaskip nema úr fjarska og þá örugglega með hnút í maganum. Landnámsfólkið var hælisleitendur og flóttafólk og sjálfsmynd okkar er brengluð.“
Á Íslandi sé það svo að menn gata verið fárveikir dagdrykkjumenn en samt átt góðan starfsframa. Þetta hafi öllum orðið ljóst eftir Klaustursmálið.
„Við látum það viðgangast að landinu sé stjórnað af fólki sem er fárveikt af drykkjusýki. Ég held að það sé t.d. meginvandi Alþingis. Ég hitti t.d. ráðherra um daginn sem var svo ofurölvi að hann var í blakkáti og man ekkert eftir að hafa hitt mig. Ef allt væri eðlilegt þá væri hann kominn í einhverja langtímameðferð í Svíþjóð. […] Sigmundi og félögum var svo misboðið. Og það var ekkert að ástæðulausu. Svona drykkjuskapur þykir bara eðlilegur hluti af starfi stjórnmálafólks á Íslandi. Það er álagið skiljiði?“
Ef Ísland tæki hlutfallslega á móti jafnmörgum flóttamönnum og hælisleitendum og hin Norðurlöndin þá ættum við að taka á móti um 3-5 þúsund manns á ári hverju. „En við erum ekki einu sinni að slaga í hundrað hræður. “
Á meðan hafi ráðamenn lagt ýmist á sig til að greiða götuna fyrir frægum útlendingum sem sóttust eftir ríkisborgararétti. Nefnir Jón þar Vladimir Ashkenazy, handboltakappann Duranona og svo skákmanninn Bobby Fischer.
„Ekki vantaði pólitískt hugrekki þegar snarklikkuðum og gömlum skákmeistara var veitt hér landvistarleyfi og gekk hér um götur, muldrandi við sjálfan sig á milli þess sem hann hrópaði upp yfir sig formælingar gegn gyðingum. Bobby Fischer náði að sameina svo marga, bæði gamla skólafélaga úr MR og meðlimi úr mörgum drykkjuklúbbum á Íslandi. Ég man ekki betur en það hafi verið sjálfur fjármálaráðherra og formaður Sjálfstæðisflokksins sem hafði yfirumsjón með að ná karlræflinum til landsins. Hann fékk mikið klapp á bakið fyrir.“
Jón er kominn með nóg af valdaklíkum. Hann er hluti af leynilegum hóp sem er að vinna í því að koma ofsóttum manni í skjól á Íslandi. En það virðist útilokað því viðkomandi er ekki frægur.
„Ég á heldur enga pólitíska greiða inni hjá neinum. En ef ég væri fulltrúi fyrir hóp af gömlum köllum, drykkjufélögum, sem hefðu verið saman í MR og ætti smá tengsl hingað og þangað þá held ég að við gætum jafnvel náð R.Kelly til landsins.“
„Ég er orðinn svo hundleiður á þessum grútmygluðu og kúltúrlausu valdaklíkum sem öllu ráða hér og bera hvorki ástríðu fyrir né skynbragð á það sem þær þykjast vera að höndla með. Þessi myglusveppur er alls staðar, í stjórnmálum, menningunni, menntakerfinu, fjölmiðlum og alls staðar,“ segir Jón sem segist ekki eiga inni neina pólitíska greiða eftir að hann ögraði valdamönnum með Besta Flokknum. „Það verður mér seint fyrirgefið“
„Hroki og snobb fer nefnilega svo ofboðslega vel saman, bara eins og remúlaði og tómatsósa. Hvoru tveggja er líka hrært saman úr ótta og minnimáttarkennd. En þá er áfengi líka traustur og góður vinur. “
„Hin raunverulega ógn á Íslandi er alkóhólismi. Alkóhólismi er heilasjúkdómur og íslenska þjóðin er heltekin af honum. Fárveik.“
Hér fyrir neðan má lesa pistilinn í heild sinni:
