„Við stöndum öll ráðþrota frammi fyrir þessu og skiljum ekki hvað hefur getað gerst. Einar Örn er ekki maður þeirrar gerðar að hann láti sig hverfa á þennan hátt. Það er óhugsandi.“
Þetta sagði Atli Helgason lögfræðingur skömmu eftir hvarf Einars Arnar Birgissonar. Atli drap Einar Örn með því að berja hann ítrekað með hamri í höfuðið 8. nóvember árið 2000. Árásin átti sér stað í Öskjuhlíð. Atli hefur sagt að hann hafi verið sturlaður af kókaínneyslu þegar hann drap Einar og kom honum fyrir í skotti bifreiðar en talið er að Einar hafi verið með lífsmarki á þeirri stundu. Atli átti síðan eftir að taka þátt í leitinni að Einari, sitja fundi með fjölskyldunni og furða sig á hvarfinu í samtali við fjölmiðla. Morðið á Einari er eitt þekktasta sakamál sem upp hefur komið hér á landi. Þjóðin var slegin óhug þegar hinn ungi, reglusami dugnaðarforkur hvarf sporlaust og buðust ótal Íslendingar til að taka þátt í leitinni. Má segja að andrúmsloftið hafi verið svipað á þessum tíma og þegar Birnu Brjánsdóttur var leitað. Fjölskylda Einars heldur því fram að Atli hafi aldrei sýnt í verki að hann sjái eftir að hafa myrt Einar. Atli sat í fangelsi í níu ár vegna morðsins. Birgir Örn Birgis faðir Einars sagði í viðtali árið 2016:
„Hann hefur aldrei nokkurn tíma gert eitt eða neitt til að sýna iðrun. Mér finnst það bara vera í beinu framhaldi af því hversu útsmoginn hann var á meðan þetta var að ganga yfir.“
Atli hefur frá því að morðið var framið verið áberandi í fjölmiðlum. Hann var talsmaður fanga og var margsinnis á síðum blaðanna vegna þessa. Þá hefur hann farið í viðtöl til að ræða um morðið á Einari og eins út af öðrum smærri málum. Atli fékk uppreist æru árið 2016. Það sama ár lagði hann fram beiðni um að fá lögmannsréttindi sín aftur. Hann dró síðan beiðnina til baka og sagði þá ákvörðun byggja á að hann hefði endurvakið þjáningar aðstandenda Einars. Hann ákvað svo að sækja um réttindin að nýju en ekki er vitað um ástæður þess að Atla snerist hugur og ákvað að óska eftir réttindunum á nýjan leik en hann var sviptur þeim eftir morðið á Einari.
Atli og Einar Örn voru viðskiptafélagar og höfðu nýverið opnað tískuverslunina GAP Collection á Laugavegi 7. Það hafði verið nokkuð átak að opna búðina en með eljusemi Einars hafði það tekist. Einar átti 80 prósent í fyrirtækinu en Atli 20 prósent. Atli og Einar kynntust í gegnum knattspyrnuna. Atli var fyrirliði Víkings þegar Einar Örn hóf að leika þar með meistaraflokki og var fyrirmynd allra ungra drengja í félaginu. Úr Víkingi lá leið Einars í Val, þaðan í Þrótt og svo til norska 1. deildarliðsins Lyn í Ósló þar sem Einar lék eina leiktíð. Eftir heimkomuna frá Noregi gekk Einar Örn til liðs við KR en hætti hjá félaginu vegna ósættis við þjálfara KR, Pétur Pétursson. Kallaði Einar Örn þá Atla félaga sinn til liðs við sig til að standa að samningi um starfslok sín hjá knattspyrnudeild KR.
Atli Helgason starfaði um tíma á lögmannsstofu Atla Gíslasonar og var látinn hætta þar vegna ógætilegrar meðferðar á fjármunum lögmannsstofunnar. Var talið víst að það atferli Atla tengdist neyslu hans og viðskiptum með fíkniefni sem hann var háður. Reyndu velunnarar Einars að vara hann við ástandi viðskiptafélagans rétt áður en tískuverslunin þeirra var opnuð en Einar sagðist bera traust til félaga síns og taldi hann vera hættan öllu rugli.
Einar Örn var glaður í bragði síðdegis þann 7. nóvember árið 2000 þegar hann kvaddi starfsfólk sitt í GAP Collection. Um nóttina horfði hann á bandarísku forsetakosningarnar og svaf fram eftir þann 8. nóvember. Einar mælti sér mót við Atla. Hann hringdi í verslunina og lét vita að hann ætti fund með Atla. Einnig sagði hann verslunarstjóranum að Atli hefði greint frá því að ökutæki hans væri bilað og að Atli hefði beðið hann að aðstoða sig. Var verslunarstjórinn hissa á því þar sem bíll Atla hafði skömmu áður verið í viðgerð.
Ekkert spurðist til Einars eftir þennan dag en Atli er einn til frásagnar um atburðarásina. Telja ættingjar að hann hafi aldrei sagt alla söguna. Atli segir að þeir Einar hafi rætt um fjármál og það hafi soðið upp úr. Þá hafi Atli slegið hann með hamri í höfuðið. Atli hefur haldið fram að hann hafi eftir höggin þungu reynt hjartahnoð og að blása lífi í Einar. Áverkar á líkinu voru miklir, sérstaklega á höfði. Atli kvaðst „í mesta lagi“ hafa slegið Einar Örn tvisvar með hamri. Lögreglumaður sem rannsakaði morðstaðinn, það er bílastæði í Öskjuhlíð, kom fyrir dóminn og sagði að miðað við þá áverka sem Einar hlaut hefði blóð átt að finnast á staðnum. En ekkert slíkt fannst í Öskjuhlíð – aðeins við gjótu í hrauninu við Grindavíkurveg þar sem Atli benti lögreglu á líkið nokkrum dögum síðar. Líklega hefur Einar verið nýlátinn eða með lífsmarki þegar Atli losaði sig við líkið í Arnarseturshrauni ekki langt frá Grindavík. Hundruð manna og kvenna leituðu Einars og öll þjóðin fylgdist með.
„Við Einar vorum báðir búnir að vinna mikið fyrir opnunina og vorum þreyttir en það var ekkert í fari Einars sem benti til þunglyndis. Hann er ákaflega jákvæður og hvers manns hugljúfi og það var einmitt þetta þægilega og jákvæða viðhorf hans sem varð til þess að hann tryggði okkur GAP-umboðið hér á landi,“ sagði Atli Helgason í viðtali við DV á meðan leitin stóð yfir. Í sama viðtali lét hann hafa þetta eftir sér: „Einar hringdi í mig klukkan rétt rúmlega tíu á miðvikudagsmorguninn og sagðist þá vera á leiðinni til min; yrði kominn innan fimm mínútna. Síðan hef ég ekki heyrt frá honum. Ég stend á gati og hugsa í hringi því ég skil þetta ekki.“
„Atli reyndi að komast hjá því að taka þátt í leitinni og sagðist meðal annars þurfa að fara með konuna sína til tannlæknis. Hann lét þó til leiðast að lokum en menn tóku eftir því að hann var hálfutangátta við leitina,“ sagði einn heimildarmanna DV og bætti við að Atli virtist ruglaður og úti á þekju. DV ræddi einnig við Atla á meðan leit stóð, en að kvöldi föstudags lýsti Atli harmi sínum vegna hvarfs félaga síns og sagðist standa á gati og hugsa í hringi. Að öðru leyti virtist Atli yfirvegaður og í jafnvægi. Honum varð tíðrætt um hversu undarlegt það væri að leitarhundar hefðu ekki fundið nein spor frá bifreið Einars Arnar þegar hún fannst um síðir við Hótel Loftleiðir. Þá gat hann þess sérstaklega að fjölskylda félaga síns, sem væri harmi slegin, hefði leitað til fjölmargra miðla í örvæntingu sinni og þeim bæri öllum saman um að Einar Örn væri á lífi. Fjórum sólarhringum síðar var Atli Helgason handtekinn, grunaður um að eiga aðild að hvarfi félaga síns.
Atli tók þátt í víðtækri leit sem fjölskylda og vinir Einars skipulögðu ásamt björgunarsveitum og lögreglu. Þá mætti hann einnig á bænastundir og fór í viðtöl við fjölmiðla. Þar lýsti hann yfir djúpum áhyggjum vegna „vinar“ síns. Sex dögum síðar var hann handtekinn og framkvæmd húsleit á heimili hans. Þar fundust blóðug föt. Þá kom einnig í ljós að símar þeirra höfðu verið á sama svæði á Suðurnesjum. Atli var kominn út í horn og játaði morðið.
Óttar Sveinsson blaðamaður var í réttarsal þegar málið var tekið fyrir. Hafði hann setið nokkur réttarhöld vegna morðmála. Fullyrti hann að aldrei hefði verið eins tilfinningaþrungið andrúmsloft í dómsal. Óttar skrifaði:
„Atli, sem sat mestallan daginn álútur við hlið lögmanns síns, leit vart upp, svaraði gjarnan með lokuð augu og grúfði höfuðið í greipar sér. Kannski ekki undarlegt því öll fjölskylda Einars heitins – sambýliskona, foreldrar, systkini og fleiri fylgdust með hverju orði og hverri hreyfingu örfáa metra frá sakborningnum og heill hópur fréttamanna að auki. Í dómsal vildi Atli meina að Einar hefði átt þátt í því að hann hefði byrjað aftur í neyslu.“
Hvernig Einar átti að hafa fengið Atla til að byrja aftur í neyslu var eðlilega spurt. Atli svaraði því til að þeir hefðu saman neytt amfetamíns – þögn sló á fólk og menn litu hver á annan enda fór orð af Einari Erni sem bindindismanni. Greinilegt var að fjölskylda Einars og fleiri i dómsalnum gáfu ekki mikið fyrir sannleiksgildi þessarar fullyrðingar. Ekki var laust við að fleirum þætti hún til hreinnar og beinnar óþurftar fyrir ákærða sjálfan. Stjórnandi lögreglurannsóknarinnar fullyrti síðan að ekkert hefði komið fram um að Einar hefði neytt neinna fíkniefna. Á hinn bóginn hefði það verið upplýst að hann hefði verið á móti áfengisölvun og fíkniefnum – hann hefði t.d. einungis neytt víns með mat. Þegar saksóknari spurði Atla um það hvort einhver annar gæti staðfest að þeir hefðu neytt fíkniefna saman sagði Atli að hann gæti það ekki.
Á meðan hvert vitnið á fætur öðru var leitt í dómsalinn grúfði Atli yfirleitt höfuð í greipar sér með lokuð augu – ekki síst þegar heimilislæknir fjölskyldu Einars Arnar og sálfræðingur sambýliskonu hans lýstu líðan fólksins undanfarna mánuði.
DV fjallaði ítarlega um æsku, bakgrunn og uppvöxt Atla Guðjóns Helgasonar. Birtist hún hér að mestu óbreytt. Árið 1967 fluttu ung hjón með þrjú börn vestan af Holtsgötu inn í nýbyggt raðhús við Sæviðarsund. Þetta sama ár fæddist þeim fjórða barnið sem var þriðji sonurinn og var skírður Atli Guðjón Helgason. Húsbóndinn vann í Landsbankanum en húsmóðirin sinnti stækkandi barnahópnum sem að lokum taldi sex börn. Þarna ólst Atli Guðjón upp við ástríkt uppeldi í miðjum stórum systkinahópi. Í hverfinu var mikið af barnafjölskyldum á þessum tíma, þetta var útjaðar borgarinnar og þarna bjó unga fólkið. Kjölfestan í leik og starfi barnanna í hverfinu var knattspyrnufélagið Þróttur en völlur félagsins og höfuðbækistöðvar eru steinsnar frá heimili Atla.
Atli Guðjón gekk í Langholtsskóla og var skólaganga hans án stórtíðinda en þegar hann var þrettán ára haustið 1980 varð stórfjölskyldan í Sæviðarsundinu fyrir fyrsta stóra áfallinu. Elsti bróðir Atla lést með sviplegum hætti aðeins 25 ára að aldri og lét eftir sig eiginkonu og eitt barn. Dauða hans bar að með þeim hætti að lögreglan veitti bil hans eftirför vestur Skúlagötu að næturlagi seint í september. Á móts við afgreiðslu Akraborgarinnar snarbeygði bíll hans og ók beint fram af bryggjunni. Kafari fann bílinn 15-20 metra frá bryggju með allar hurðir læstar og ökumanninn látinn. Við þetta áfall segja kunnugir að fjölskyldan hafi dregið sig inn í skel og ekki náð að vinna úr sorginni með þeim hætti sem nú er gert. Atli leit mjög upp til bróður síns sem var snjall knattspyrnumaður og honum góð fyrirmynd á flestum sviðum. Fjölskyldan hélt áfram lífsbaráttu sinni en næsta áfall var mjög skammt undan þegar heimilisfaðirinn lést snögglega með sviplegum hætti á heimili fjölskyldunnar í lok október 1984. Fráfall hans kom eins og reiðarslag bæði fyrir fjölskylduna og félaga hans og varpaði skugga yfir fjölskylduna sem hefur haft áhrif á hana til þessa dags.
Þrátt fyrir þessi áföll hélt Atli sínu striki í námi og lauk stúdentsprófi frá Fjölbrautaskólanum í Breiðholti vorið 1987. Hann hafði æft knattspyrnu með Þrótti í sínu heimahverfi en nú skipti hann um félag og gekk til liðs við Víking. Það er mál manna sem þekktu Atla og umgengust hann á þessum árum að hann hafi verið einbeittur glaðvær félagi sem átti velgengni að fagna i leik og starfi. Hann var félagslyndur og opinskár og enginn virðist hafa orðið var við í fari hans áhrif þeirra áfalla sem á fjölskyldunni höfðu dunið.
Eftir stúdentspróf settist Atli á skólabekk í Háskóla íslands og lærði lögfræði. Hann æfði stíft með Víkingi, varð fyrirliði liðsins og leiddi það til sigurs í Íslandsmeistarakeppni árið 1991. Á þessum árum var Atli í sambúð með unnustu sinni og þau eignuðust saman barn 1989. Atli útskrifaðist úr lögfræðinni vorið 1993 með II einkunn, 6,74, og skrifaði lokaritgerð sína í lögfræði um samþjöppun félaga. Eftir útskrift réðst hann til starfa á lögmannsstofu Atla Gíslasonar, nafna síns og félaga úr Víkingi, sem var meðal þekktra stuðningsmanna liðsins.
Þeir sem störfuðu við hlið hans í knattspyrnunni segja hann hafa verið vinmargan og lífsglaðan mann sem var gæddur talsverðum leiðtogahæfileikum og var auk þess góður knattspyrnumaður. Atli skipti um íþróttafélag árið 1994 og gekk til liðs við Val og lék þar til ársins 1997 þegar hann lagði fótboltaskóna á hilluna.
Skuggar fíkniefna birtast
Svo virðist sem það hafi verið um líkt leyti og Atli útskrifaðist úr lögfræðinni sem hann fór að neyta örvandi efna, s.s. amfetamíns og kókaíns. Leitaði hann sér meðferðar við vímuefnavanda sínum á meðferðarheimili árið 1996 um líkt leyti og honum var sagt upp vinnu á lögfræðistofunni. Orsakir uppsagnar hans voru fjárdráttur sem mun hafa tengst neyslu vímuefna. Meðferðin gekk vel og mun Atli hafa verið samvinnuþýður og opinskár við meðferðaraðila sem þar störfuðu og voru þeir bjartsýnir fyrir hans hönd. Hann leigði sér skömmu siðar aðstöðu á lögfræðistofu í Borgartúni í félagi við nokkra aðra lögfræðinga en tók lítinn virkan þátt í samstarfinu við þá heldur hélt sig út af fyrir sig.
Svo virðist sem nokkur straumhvörf hafi orðið á ferli Atla árið 1997 þegar hann hætti að leika fótbolta. Upp úr því virðist sem hann hafi leitað á ný á náðir fíkniefna.
Fjölskylda Atla mun allt fram til þess að harmleikurinn í Öskjuhlíð varð lýðum ljós hafa trúað því statt og stöðugt að hann væri laus undan oki vímuefna og lifði hefðbundnu lífi í samræmi við þann árangur sem hann náði í fíkniefnameðferðinni 1996. Margir hafa undrast framkomu Atla í tengslum við leitina að Einari Erni Birgissyni þar sem hann tók virkan þátt á vettvangi og ræddi opinskátt við fjölmiðla um áhyggjur sínar vegna málsins. DV var kunnugt um að eftir að leitin hófst og meðan á henni stóð leitaði Atli meðferðar hjá vönum meðferðaraðila og fór í gegnum slökunaræfingar og samtalsmeðferð sem áttu að hjálpa honum að losa um spennu vegna þessara atburða.
„Ég neita því ekki að fyrsta eina og hálfa árið eftir þennan voðaatburð var líf mitt hreint helvíti,“ sagði Atli í samtali við DV en bætti við að hann vildi ekki vorkunn. Þá sagði hann í öðru viðtali að hann hefði ekki viljað missa af þessari reynslu að fara í fangelsi, en bætti við að hann hefði viljað kynnast refsivist með annarri atburðarás.
Þegar Atli losnaði af Litla-Hrauni vildi hann ekki tjá sig við fjölmiðla og afþakkaði beiðni um viðtal. Atli sagði: „Það er nóg komið af þessari umræðu. Það finnst mér.“
Fjölskylda Einars hefur mátt þola það að sjá andlit morðingjans ítrekað í fjölmiðlum í gegnum árin. Seinna flutti hann í nágrenni við fjölskylduna og kom það alloft fyrir að fjölskyldan sá Atla bregða fyrir við hinar ýmsu aðstæður. Atli losnaði af Litla-Hrauni 2009 og fór þaðan á Vernd. Í frétt á RÚV var sagt að hann hefði starfað sem lögmaður frá árinu 2010 en hann var sviptur málfluttningsréttindum árið 2001 vegna morðsins. Atli var skráður eigandi Lögmannsstofunnar Versus og voru fjórir lögmenn á stofunni áminntir af Lögmannafélagi Íslands sem mat það svo að þeir hefðu gert Atla kleift að reka lögmannsstofu. Þeir sem ekki hafa lögmannsréttindi mega ekki vera skráðir eigendur að lögmannsstofum.
Samkvæmt frétt Vísis hóf Atli störf hjá Versus lögmönnum árið 2011 og var um tíma eini eigandinn. Hafnaði hann því að hafa unnið störf sem ekki voru honum heimil. Í frétt Vísis sagði: „Atli tók sæti í stjórn Versus lögmanna í desember 2010 en í varastjórn eftir aðalfund í október 2012 og fór þá jafnframt með framkvæmdastjórn og prókúruumboð. Hann vék úr stjórn árið 2013 en var kjörinn í stjórn félagsins á ný í júní 2015 og tók þá jafnframt prókúruumboði á ný.“
Ári síðar, í lok árs 2015, hlaut Atli uppreist æru og sótti um lögmannsréttindi sín aftur. Atli telst nú vera með óflekkað mannorð í skilningi laga.
Fréttir um málið vöktu mikla athygli og reiði í samfélaginu og dró Atli umsókn sína til baka. Sagðist hann hafa gert það af virðingu við fjölskyldu Einars. Atli hefur nú fengið réttindi sín á ný og hefur Héraðsdómur Reykjaness úrskurðað að Lögmannafélag Íslands hafi farið langt út fyrir lagaskyldu sína þegar það kannaði og rannsakaði hvort Atli ætti að fá réttindi sín á ný. Frá því var greint í Fréttablaðinu. Í niðurlagi fréttarinnar sagði að dómarinn hefði tekið fram að brot Atla hefði verið svívirðilegt en „hins vegar verði að líta til þess að 17 ár séu frá því að Atli hlaut dóminn, hann hafi afplánað sína refsingu og ekki orðið uppvís að refsiverðri háttsemi síðan. Því sé rétt að verða við kröfu hans um endurheimt lögmannsréttinda“.
Einari er af fjölskyldu, vinum og kunningjum lýst sem einstöku ljúfmenni. Báðir foreldrar hans eru látnir og telja systkini Einars að rekja megi andlát þeirra beggja til þess að missa Einar. Á hjarta Birgis, föður Einars, hafi verið sár en hann hafi aldrei glímt við hjartveiki af neinu tagi. Birgir sagði í viðtali árið 2016 að fjölskyldan myndi ekki fyrirgefa Atla. Aldís Einarsdóttir lýsti Einari syni sínum á þessa leið:
„Alltaf frá því hann var barn hefur Einar verið mikill gleðigjafi, því hann var alltaf svo líflegur. Maður fyrirgaf honum allt, því hann var svo líflegur.“ [ ] „Hann var hreinn drengur, hjartahreinn og ljúfur…“
Birgir Svan Birgisson, bróðir Einars, ræddi þennan erfiða tíma opinberlega í fyrsta sinn við Helgu Arnardóttur í þættinum Mannshvörf. Þar sagði Birgir: „Það er bara staðreynd með þennan mann. Það er sama við hvern þú talar. Það var ekki einn illan blett á honum að finna.“
Samband Einars við fjölskyldu sína var náið og ræddi hann við móður sína einu sinni til tvisvar á dag. Þá heyrði hann einnig að lágmarki einu sinni á dag í systkinum sínum. Vegna þessa fallega einlæga sambands hans við fjölskyldu sína var hvarfið strax tekið mjög alvarlega. Birgir segir að fjölskyldan hafi þjappað sér saman og farið með bænir á hverju kvöldi. Þá voru allir sem tengdust Einari þakklátir þeim mikla samhug sem þau skynjuðu frá þjóðinni.
„Þetta hafði gríðarleg áhrif á hana mömmu mína. Blessuð sé minning hennar,“ sagði Birgir. „Við erum sannfærð fjölskyldan, hún lést úr krabbameini í maga, við erum sannfærð um að krabbameinið hafi komið til vegna magasárs sem hún fékk á þessu tímabili.“
Aldís Einarsdóttir, móðir Einars lýsti syni sínum með þessum orðum í Íslandi í dag eftir að í ljós kom að elskulegur sonur hennar hafði verið myrtur.
„Einar er mjög ljúfur og elskulegur drengur og það getur engum þótt annað en vænt um hann.“
Þá skrifaði unnusta Einars í minningargrein:
„Þegar ég hugsa um hversu fallega þú kvaddir mig um morguninn líður mér vel. Þegar ég hugsa um þig líður mér vel. En þetta er svo sárt, ástin mín, og ég sakna þín svo mikið. Ég reyni eins og ég get að halda aftur af reiðinni. Ég veit þú vilt að ég sé sterk og dugleg. Ég ætla að vera sterk og dugleg en þú verður að hjálpa mér. Vertu alltaf hjá mér. Mig langar svo að finna fyrir þér. Lofaðu mér því að koma til mín á hverju kvöldi og kyssa mig góða nótt.“
Æviferill Atla Helgasonar í hnotskurn:
7.mars 1967: Fæðist í Reykjavík.
31 nóvember 1984: Missir föður sinn.
1987: Stúdent frá Fjölbrautaskólanum í Breiðholti.
1987: Fer úr Þrótti til Víkings.
1989: Eignast barn.
1993: Yfirgefur herbúðir Víkings og gengur til liðs við Val.
1993: Útskrifast sem lögfræðingur frá Háskóla Íslands.
1993: Hefur störf á lögmannsstofu Atla Gíslasonar.
1996: Hættir störfum hjá lögmannsstofu Atla Gíslasonar 1996. Fer í meðferð vegna fíkniefnaneyslu.
1999 Er bústjóri í dánarbúi Agnars W. Agnarssonar sem Þórhallur Ölver Gunnlaugsson banaði á Leifsgötu 16. júlí 1999.
Sumarið 2000: Er lögmaður Einars Arnar Birgissonar þegar samningi hans við KR er rift í október.
2000: Verslun Atla og Einars Arnar, GAP Collection, opnuð 8. nóvember.
2000: Er valdur að dauða Einars Arnar Birgissonar 14. nóvember.
2000: Handtekinn af lögreglunni, grunaður um aðild að hvarfi Einars Arnar 16. nóvember.
2000: Játar að hafa banað Einari Erni.
2001: Segir frá því í viðtali í bók hvernig neysla eiturlyfja hafi breytt honum í morðingja.
2003: Sendir opið bréf í DV og gagnrýnir refsikerfið.
2004: Segir í viðtali við DV að fyrsta eina og hálfa árið hafi verið hreint helvíti á Litla Hrauni.
2004: Svarar spurningu dagsins á DV og segir enga stefnu vera í fangelsismálum. Hún snúist aðeins um refsivist. Atli tjáði sig ítrekað við fjölmiðla á þessum árum sem talsmaður fanga.
2005: Fær dagsleyfi úr fangelsi og fer í jarðarför og kaupir ís með fjölskyldunni.
2010: DV greinir frá því að Atli sé laus úr fangelsi eftir níu ára vist á Hrauninu og sé kominn á Vernd.
2014: DV greinir frá því að Atli Helgason sé hluthafi í Versus lögmönnum.
2015: Fær uppreist æru.
2016: Sækir um lögmannsréttindi en hættir við.
2018: Fær lögmannsréttindi aftur.