Árið 1986 var einokun Ríkisútvarpsins á ljósvakamiðlum afnumin. Þann 9. október þetta ár hóf Stöð 2 útsendingar og breyttust þá margar venjur sem ríkt höfðu lengi á Íslandi. Til dæmis var sjónvarpað á fimmtudögum og barnaefni var sýnt á sunnudagsmorgnum. Kirkjunnar menn voru ósáttir við síðarnefndu breytinguna og mótmæltu harðlega.

Samkeppni guðsorðs og skrípamynda

Í mars mánuði árið 1987 hringdi Ólafur Skúlason dómprófastur í Stöð 2 og kvartaði yfir sýningunum. Í samtali við Morgunblaðið sagði hann að verulega hefði dregið úr kirkjusókn barna eftir að þær hófust.

„Ég lagði á það áherslu að þeir væru ekki með þessar útsendingar á þeim tíma sem við erum sérstaklega að höfða til barnanna“ og enn fremur „Við höfum miklar áhyggjur af þessu og ég vona að Stöð 2 átti sig á því að það er ekki æskilegt að hefja samkeppni um sálir barnanna, annars vegar með guðsorði og hins vegar með skrípamyndum,“ sagði Ólafur.

Jón Óttar Ragnarsson stöðvarstjóri sagði að Stöð 2 vildi halda góðum samskiptum við Þjóðkirkjuna en gæti ekki tekið efnið af dagskrá. Bauð hann Ólafi þess í stað að kirkjan gæti fengið hálftíma pláss klukkan 11.30 fyrir kristilegt barnaefni. Hafnaði Ólafur því algerlega.

„Við fögnum því náttúrulega, að þeir vilja sjónvarpa kirkjulegu og trúarlegu efni, en við viljum alls ekki að þær útsendingar verði á sama tíma og barnastarfið fer fram hjá okkur í kirkjunum.“