Skemmtistaðurinn Déjá Vu, sem stóð við Bankastræti, var opnaður í mars árið 1994. Til að fagna eins árs afmæli staðarins var ákveðið að pakka honum inn í umbúðapappír, líkt og húsið sjálft væri afmælisgjöf. Var hugmyndin sú að gestirnir gætu „kíkt í pakkann.“
Kristján Jónsson, betur þekktur sem Kiddi Bigfoot, var skemmtanastjóri Déjá Vu og einn af eigendum staðarins. Í samtali við DV segir hann:
„Á þessum tíma vorum við oft að fá mjög skemmtilegar hugmyndir og framkvæmdum margar af þeim. Déjá Vu var þekktur fyrir brjálaðar uppákomur allar helgar og starfsfólkið í gargandi stuði, dansandi uppi á barborðinu. Þarna var eins árs afmælishelgi að hefjast. Staffið ók á limma um bæinn við að dreifa boðsmiðum og við vorum nokkrir að pakka staðnum. Það tók um það bil átta klukkutíma að pakka honum inn. Þegar það var búið stóðum við fyrir utan kófsveittir en helsáttir við útkomuna.“
Þá kom aftur á móti babb í bátinn. Slökkviliðið mætti á staðinn til að stöðva uppátækið. Enda þótti þeim sérlega hættulegt að klæða gamalt timburhús í gjafapappír á föstudagskvöldi í miðbæ Reykjavíkur.
„Brunaeftirlitið mætti og spurði okkur hvort við værum með leyfi fyrir þessari uppákomu. Við sögðumst ekki vera með það því miður. Þá var okkur sagt að rífa þetta strax af húsinu. Við hringdum í Halldór, ljósmyndara hjá Morgunblaðinu, og báðum hann að drífa sig á staðinn til að ná mynd af þessu. Það væri verið að fara að rífa pappírinn af. Hann rétt náði að koma áður en brunaeftirlitið varð of pirrað, en þeir voru samt búnir að kalla lögguna til. Við reyndum að rökræða við þá á meðan við biðum eftir Halldóri,“ segir Kiddi og brosir.
„Hann kom og náði einni mynd og svo var allt rifið niður á meðan staðið var yfir okkur. Það tók ekki nema um tuttugu mínútur að rífa þetta af. En stemningin var í lagi alla helgina eins og allar helgar á staðnum.“
Þrátt fyrir mikið stuð og uppákomur lifði Déjá Vu ekki nema í tvö eða þrjú ár. Kiddi og Nökkvi Svavarsson héldu uppi stuðinu á staðnum sem margir sakna úr miðbænum.
