Valkyrja Sandra Ásdísardóttir Bjarkadóttir hélt að ástin væri eins og í bíómyndum, allt við hana væri fallegt og að hún héldi manni á lífi. Væri meðalið svo við gætum andað. Þegar hún varð tuttugu og tveggja ára gömul stóð hún eftir ein með lítið barn og hafði kynnst því að ástin var alls ekki líkt og hún hélt.
Mér fannst eins og það væri búið að kippa undan mér fótunum, öllu örygginu. Ég efaðist um sjálfa mig, ég efaðist um umhverfið mitt, ég efaðist um mína eigin geðheilsu. Ég var hrædd,
segir Valkyrja í einlægri færslu sinni.
Valkyrja ákvað að segjast niður og skrifa sína sögu af sjúkri ást til þess að vekja athygli á átaki Stígamóta sem á að ná hápunkti sínum á valentínusardaginn 14. febrúar.
Með átakinu vilja Stígamót vekja athygli á einkennum heilbrigðra, óheilbrigðra og ofbeldisfullra sambanda meðal ungmenna. Markmið átaksins er að koma í veg fyrir ofbeldi með fræðslu um einkenni ofbeldissambanda og áherslu á virðingu í samböndum. Sérstaklega er sjónum beint að því að kynna hugtakið mörk og valdefla ungt fólk til að standa með sjálfu sér.
Ég hélt allan tímann sem við vorum saman að ég væri ástfangin, samt var þetta engin bíómynda ást, mér fannst allan tímann eins og ég væri að drukkna. Við vorum ekkert hamingjusöm, við vorum tvær ólíkar persónur í „survivalmode“ án þess að fatta nokkurn skapaðan hlut.
Valkyrja segist hafa verið ástfangin af hugmyndinni um að vera ástfangin en í raun hafi þetta verið sjúk ást.
Í dag, tuttugu og átta ára gömul veit ég að ástin er ekkert af þessu. Ástin getur verið erfið. Ástin getur verið yfirþyrmandi og erfið. En ástin er alltaf eitt af því sem gleður þig, ekki af því að þú þarft þess eitthvað frekar, heldur af því þú kaust það. Ástin fær þig til þess að langa að gera betur, vera betri manneskja, ekki fyrir neinn nema sjálfan þig. Við eigum ÖLL skilið sanna ást – virðingu – traust og gleði.