Sigga Dögg kynfræðingur er þessa dagana í fæðingarorlofi og eyðir dögum sínum að mestu með hinum 9 vikna gamla Benjamín Leó. Þegar kona hefur tíma milli brjóstagjafa og bleiuskipta til að hugleiða lífið og tilveruna getur ýmislegt skemmtilegt komið upp í hugann.
Hér koma hugleiðingar Siggu Daggar, birtar með góðfúslegu leyfi!
1. Menn sem afplána stofufangelsi… hvernig væri að láta þá vera með „getnaðarvarnar“-dúkkurnar svo þeir fái nýja sýn á fæðingar„orlof“ og hvernig það er að vera heima með ungabarn? Rétt eftir að þú sest niður til að drekka kaffi þá þarftu að fara skipta eða hugga eða bara snúa barninu í hring og alltaf þegar þú ætlar að slaka á baawwwaaahhhaaaaa. Vekja svo á tveggja tíma fresti yfir nóttina. Bara svona ef viljum þyngja afplánunina. Jafnvel láta þá pumpa sig á tveggja tíma fresti. Mæla svo kortisólið, blóðþrýsting og hjartslátt. Pæling.
2. Ég þurfti að standa tvisvar upp frá tölvunni þegar ég skrifaði þetta.
3. Afhverju eru börn með innri hæðarskynjun og það má bara rugga þeim standandi en ekki sitjandi þægilega í sófanum, hvað er það?!
4. Drengurinn prumpar svo hátt og svakalega að ég þarf næstum að góla yfir alla viðstadda – það var hann!!
5. Afhverju er fæðingarorlof 80% af tekjum? Er ódýrara að lifa í fæðingarorlofi? Ég hef velt þessu mikið fyrir mér.
6. Ég held að það að fá mjólk í brjóstin sé eins og að fá bóner í typpi. Standpína og brjóstamjólk eru því hliðstæður.
7. Fæðingarorlof = ristað brauð og kaffi
8. Ég vorkenni formæðrum mínum að hafa bara geta hótað líkamlegu ofbeldi sem refsingu fyrir óþekkt barna sinni, þær missa af mætti Ipadsins því mín reynsla er sú að það er engin hótun jafn meiðandi og tekið jafn alvarlega og það að vera settur í Ipad bann.
9. Það er nær fanatísk gleðin sem bollukinnar, fellingar og undirhaka geta veitt einni manneskju. Nema þegar það er á manni sjálfum.
