Lay Low er fædd árið 1982 í suðurhluta Lundúna þar sem foreldrar hennar kynntust. Þriggja ára flutti hún til Íslands með móður sinni sem kynntist öðrum manni. Settust þau að í Laugarneshverfinu og eignaðist Lay Low systkini, bæði í Reykjavík og Lundúnum. Hún segir:
„Ég var hress krakki en í kringum unglingsárin byrjaði eitthvert óöryggi og feimni að læðast að mér, sem margir kannast sjálfsagt við. Á þessum árum byrjaði ég í kirkjustarfi þar sem ég eignaðist frábæran vinahóp sem passaði upp á litla unglinginn. Þar var spilað í hljómsveit og brallað margt skemmtilegt og þá vaknaði þessi mikli tónlistaráhugi hjá mér. Ég lærði á píanó sem barn en út frá kirkjustarfinu fór ég að spila á bassa og spilaði aðallega á hann þar til að Lay Low-ferilinn byrjaði árið 2006.“
Lay Low gekk í Menntaskólann í Hamrahlíð og um tíma nam hún geislafræði í Háskóla Íslands. Á þeim tíma leit hún á tónlistina sem áhugamál frekar en framtíðarstarfsvettvang. Loks ákvað hún að hella sér út í tónlist af fullum krafti. Hún fór í Listaháskólann og lærði tónsmíðar og hóf að semja eigin verk. Hún lauk ekki námi en Lay Low og hljómsveitin Benny Crespo’s Gang urðu til.
„Við spiluðum alveg gríðarlega mikið fyrstu árin. Vorum nálægt því að vera vikulega með gigg sem er ansi gott fyrir rokkband sem spilar aðeins á Íslandi. Þá fór ég að fá greitt fyrir gigg stundum, var boðuð í viðtöl eða myndatökur og sumir fóru að þekkja mig sem Lovísu úr Benny Crespo’s Gang.“
Fyrsta plata Lay Low kom út árið 2006 og bar heitið Please Don’t Hate Me. Lay Low segist þykja vænt um þá plötu þótt hún sé hrá og óritskoðuð. Allt fékk að flakka. Önnur platan, Farewell Good Night’s Sleep var tekin upp í Lundúnum árið 2008. Sú þriðja, Brostinn strengur, var öll sungin á íslensku sem reyndist Lay Low nokkuð erfitt.
„Ég verð að viðurkenna að ég hef átt svolítið erfitt með að semja á íslensku. Ég veit ekki af hverju það er. Kannski finnst mér ég verða of berskjölduð og væmin á íslensku þar sem ég hef oft verið að skrifa frekar persónulega texta. Þá hefur verið fínt að fela sig á bak við enskuna. Á þessari plötu notaði ég mest ljóð frá öðrum konum og samdi lög við þau. Ég tengdi mikið við þessi ljóð og fann sjálfa mig í þeim.“
Síðasta stúdíóplatan kom út árið 2013, Talking About the Weather, en Lay Low hefur einnig gefið út tvær tónleikaplötur.
Hvað hefur þú verið að bralla síðan þá?
„Ég tók nokkrar tónleikaferðir erlendis til að fylgja þeirri plötu eftir. Árið 2015 kom einn lítill strákur í heiminn sem hefur verið aðaláhugamálið mitt undanfarin ár og kannski ein helsta ástæðan fyrir rólegheitunum hjá mér varðandi útgáfu og ferðalög. Við keyptum líka gamalt hús sem hefur þurft mikið viðhald. Þannig að það hefur farið dágóður tími í framkvæmdir í húsinu, að planta plöntum og njóta sveitasælunnar. Það hefur líka farið góður tími í að klára aðra breiðskífu frá Benny Crespo’s Gang sem kom út fyrir nokkrum vikum og heitir Minor Mistakes.“
Ertu að vinna að nýju efni?
„Já, ég er núna að vinna í nýjum lögum og skoða ýmsa möguleika í hvert ég vilji fara með þau. Ég er mjög spennt að fara að taka þetta upp og leyfa fólki að heyra.“
Lay Low glímdi við mjög erfið veikindi í kringum tvítugsaldurinn. Hún segir að sú reynsla hafi mótað hennar tónlistarferil hvað mest.
„Ég greindist með sjaldgæfan taugasjúkdóm í höfði. Eftir miklar vangaveltur um hvað væri að hrjá mig fannst einnig æxli í heila. Ég varð alveg afskaplega veik og hélt á tímapunkti að ég gæti ekki meira. Til allrar hamingju náði ég fullum bata eftir aðgerð þar sem æxlið var fjarlægt. Ég fékk annað tækifæri. Eftir það hef ég reglulega minnt mig á hvað hlutir eins og almenn heilsa eru ekki svo sjálfsagðir.“
Hún segir að vinsældirnar sem hún uppskar strax í byrjun ferilsins hafi komið henni virkilega á óvart. Hún hafði sjálf efasemdir um sönghæfileika sína og tónlistin var á jaðrinum.
„Ég var að vinna í Skífunni við Laugaveg þegar platan kom út. Ég sá það gerast fyrir framan mig að platan mjakaðist hægt og rólega upp metsölulistann og allt í einu voru sölutölurnar komnar svo langt langt fram úr þessum 100 eintökum sem ég var að vonast til að selja. Ég held að hún hafi verið fljót að detta í platínumsölu sem var um 10 þúsund eintök. Ég skil þetta ekki enn þá!“
Hvað er erfiðast við að vera tónlistarmaður?
„Ég var lengi vel að glíma við mikinn sviðsskrekk þegar ég var að byrja. Það var mjög erfitt og gat alveg skemmt fyrir mér heilu tónleikana og heilu tónleikaferðirnar. En með árunum og aldrinum hef ég náð tökum á þessu. Auðvitað kemur upp stress og óöryggi enn þá, en ég næ yfirleitt að kippa mér úr því ástandi og komast á betri stað. Ég get nú notið þess að spila fyrir aðra og vera til staðar.“
Lay Low hefur fengist við ýmislegt annað á ferlinum. Samið tónlist fyrir leikrit, þætti og bíómyndir, sungið og spilað inn á verk annarra og í leikhúsi. Hún hefur unnið með fjölda tónlistarmanna svo sem Emilíönu Torrini og Pétri Ben og söng eftirminnilegan dúett með Ragga Bjarna.
„Ég er þakklát að hafa fengið að kynnast Ragga betur í gegnum þetta lag og hef sungið þetta með honum annað slagið í gegnum árin. Ég væri svo sannarlega til í að gera eitthvað meira með honum, hiklaust. Hann er einn af mínum uppáhalds.“
Varðandi samferðafólk bætir Lay Low við:
„Eini ferðafélagi sem ég hefði viljað sleppa var Nóró-veiki sem kom eitt sinn með í hljómsveitarrútu á tónleikaferð um Evrópu. Það var ekki gott.“
Lay Low heldur tónleika í Bæjarbíói þann 1. desember og Græna hattinum á Akureyri tæpri viku síðar. Tilefnið er að Brostinn strengur datt nýlega í gullplötu og var ákveðið að endurútgefa hana á vínyl.
„Þá gat ég ekki annað en nýtt tækifærið og hóað saman í band til að spila plötuna í heild sinni. Þetta er ein af mínum uppáhaldsplötum en ég hef ekki mikið spilað af henni nema þegar ég er með fullskipað band. Við tökum að sjálfsögðu þetta „gamla góða“ líka.“
