Allt er til fyrirmyndar í 60 mínútum
Varla er hægt að bera of mikið lof á fréttaskýringaþáttinn 60 mínútur sem er á dagskrá Stöðvar 2. Það er þáttur sem aldrei bregst. Auðvitað er það þannig að maður hefur ekki áhuga á öllu, en það er eiginlega alveg sama hvað er tekið fyrir í 60 mínútum, maður getur ekki annað en fylgst með.
Á dögunum var fjallað um söngleikinn Hamilton sem gengur fyrir fullu húsi í Bandaríkjunum og slegist er um miða á hverja sýningu. Rætt var við höfund söngleiksins, Lin-Manuel Miranda, 37 ára gamlan snilling. Hann hefur fengið Pulitzer-verðlaunin, unnið til þrennra Tony-verðlauna, tvennra Grammy-verðlauna, fengið Emmy-verðlaun og verið tilnefndur til Óskarsverðlauna. Í fyrra var hann á lista tímaritsins Time yfir 100 áhrifamestu persónur heims. Viðtalið við Miranda sýndi tilfinningaríkan, hlýjan og næman mann með fullkomnunaráráttu. Sýnd voru atriði úr sýningunni um leið og rifjuð var upp saga Alexanders Hamilton sem var fyrsti fjármálaráðherra Bandaríkjanna og lést um aldur fram eftir heimskulegt einvígi sem hann hefði aldrei átt að leggja út í. Fólk gerir ótrúlegustu vitleysur i lífinu og sumar reynast dýrkeyptar.
Þessi umfjöllun í 60 mínútum var lifandi, skemmtileg og aðgengileg. Við, unnendur söngleikja, gleðjumst alltaf þegar þeir slá í gegn. Lífið væri svo miklu skemmtilegra og auðveldara ef fólk hefði vit á að syngja meira.
Á eftir umfjölluninni um Hamilton var fjallað um kórinn í Páfagarði og rætt við unga drengi sem þar syngja. Þeir voru spurðir skemmtilegra spurninga eins og hvernig páfinn væri. Þeir sögðu að hann væri alveg óskaplega skemmtilegur maður. Gott að vita af því!
Sjálfumglaðir fjölmiðlamenn eru afar hvimleiðir en í 60 mínútum eru fréttamennirnir ekki að setja sig á háan hest. Þeir hafa einlægan áhuga á viðmælanda sínum og sinna öllu sem þeir taka sér fyrir hendur af áberandi fagmennsku. Þeir eru stöðugt á vaktinni og hafa reyndar sumir hverjir verið það í áratugi. Enginn yfirmaður þeirra hefur tekið upp á því að skipta þeim út fyrir yngri og fríðari andlit, enda væri það óráð. Fréttamennirnir í 60 mínútum eru reynsluboltar sem virðast aldrei hafa lent í því sem kallast kulnun í starfi. Þeir eru enn á sama stað vegna þess að þeir hafa brennandi áhuga á vinnu sinni.