Síðastliðið þriðjudagskvöld hóf RÚV sýningar á breskum spennuþætti, London Spy. Bretar kunna sitthvað fyrir sér þegar kemur að gerð vandaðra spennuþátta og því voru væntingarnar nokkrar. Fyrsti þáttur var afar hægur, það er að segja í byrjun. Danny, sem er gefinn fyrir næturlíf, kynntist hinum dularfulla Alex og þeir felldu hugi saman. Í fyrsta þætti voru þeir mestan part í faðmlögum. Ég verð að viðurkenna að mér þótti það frekar einhæft áhorf. Ég hresstist því nokkuð þegar Alex hvarf skyndilega og Danny leitaði hans árangurslaust en fann síðan líkið af honum. Undir lok þáttarins kom í ljós að Alex hafði sagt sitthvað ósatt um hagi sína og var starfsmaður í bresku leyniþjónustunni. Danny er vitanlega miður sín yfir að hafa misst ástmann sinn svo sviplega og virðist ætla að leggjast í rannsókn á láti síns heittelskaða.

London Spy er áberandi vel leikinn þáttur. Þarna er Jim Broadbent í aukahlutverki og bregst ekki nú fremur en fyrri daginn. Þættirnir eru nokkuð drungalegir en vonandi á spenna eftir að læða sér þar inn. Svo þurfa þeir að enda almennilega. Maður er orðinn dauðþreyttur á þeim fjölmörgu framhaldsþáttum sem enda í lausu lofti þannig að maður andvarpar og segir: Var þetta nú allt og sumt? Um leið er auðvelt að afgreiða áhorfið sem tímaeyðslu.