Það var snjallt hjá Sjónvarpi Símans að tryggja sér sýningarréttinn á framhaldsþáttunum Saga þernunnar, The Handmaid’s Tale. Þættirnir hafa hlotið gríðarlegt lof og það ekki að ástæðulausu, eins og maður sá glöggt við áhorf á fyrsta þátt sem var sýndur síðastliðið miðvikudagskvöld. Sagan er einfaldlega mögnuð, eins og þeir vita sem lesið hafa skáldsögu Margaret Atwood. Þar er sagt frá lífi kvenna í veröld sem er stjórnað af karlmönnum og þeir flokka konur eftir gagnsemi þeirra.

Fyrsti þátturinn var hrollvekjandi og sláandi, enda eru konurnar beittar bæði andlegu og líkamlegu ofbeldi. Þær virðast ekki eiga neina von um betra líf en maður vonar samt fyrir þeirra hönd. Það er spenna í þessum þáttum sem eru vel gerðir á allan hátt. Leikurinn er framúrskarandi, sérstaklega hjá aðalleikkonunni Elisabeth Moss. Öll tæknivinna er síðan til fyrirmyndar.

Það er ekki auðvelt að horfa á Sögu þernunnar. Maður sogast inn í heim þar sem skelfileg hugmyndafræði er ríkjandi og valdakerfið er þannig að ómögulegt virðist að hagga því. Við fylgjumst með konum sem reyna að lifa af í umhverfi þar sem ekki er litið á þær sem manneskjur heldur tæki til ýmissa nota. „Berjist!“ segir maður við þær í huganum þótt manni finnist sem baráttan geti ekki verið annað en töpuð. En sannarlega mun maður fylgja þeim alla leið.

Alls ekki missa af þessum gæðaþáttum! Þeir eru skylduáhorf.