RÚV hefur hafið sýningar á nýrri þáttaröð af bresku sakamálaþáttunum Happy Valley. Þetta eru rómaðir þættir sem hafa hlotið ýmis verðlaun, þar á meðal BAFTA. Breskir áhorfendur sitja límdir við sjáinn meðan á sýningum stendur og íslenskir áhorfendur ættu að fara að dæmi þeirra.

Fyrsti þátturinn, sem sýndur var síðastliðið þriðjudagskvöld, byrjaði fremur rólega en fljótlega fóru ískyggilegir atburðir að gerast. Lögreglukonan skelegga, Catherine, er komin í klandur, kona sem hún hafði hótað fannst myrt. Félagi hennar í lögreglunni er í ekki betri málum. Sá hélt framhjá eiginkonu sinni með skaðræðiskvendi sem nú stendur fyrir ægilegri hefnd og virðist ætla að verða alveg jafn skæð og Glenn Close var í Fatal Attraction. Enn ein áminningin um að framhjáhald getur haft afar óskemmtilegar afleiðingar.

Stjarna þáttanna er Sarah Lancaster sem túlkar lögreglukonuna Catherine hreint frábærlega. Catherine sver sig í ætt við norrænu löggurnar, er drykkfelld, mædd og þreytt og ekki laus við skapbresti. Um leið er hún afar snjöll og leysir hin erfiðustu mál, oft með óvenjulegum aðferðum. Það er ekkert of mikið af áhugaverðum kvenhetjum á skjánum en Catherine er ein af þeim merkilegri. Hún er sannkölluð kjarnakona um leið og hún er afar gallaður persónuleiki. Ekki skemmir það, því yfirleitt er ekki gaman að fylgjast með gallalausu fólki í leiknum sjónvarpsþáttum. Góðmennin koma manni venjulega aldrei á óvart, þau kunna sig og eru alltaf heiðarleg, skynsöm og sanngjörn. Slíkt fólk er bráðnauðsynlegt í hinum raunverulega heimi, en í ímyndaða heiminum höfum við ekki sérlega mikinn áhuga á því. Þar viljum við fylgjast með gallagripunum.