Hver hefur ekki dálæti á hafinu? Allir sem verið hafa úti á sjó eða gengið niður að sjó vita hversu róandi það er að hlusta á öldugjálfur um leið og maður fyllist lotningu gagnvart dásemdum náttúrunnar. Þá verða flestar áhyggjur hjóm eitt. Hafið er undursamlegt.

RÚV hefur verið að sýna náttúruþætti frá BBC, Atlantshaf – ólgandi úthaf eða Atlantic – Wildest Ocean on Earth. Maður þurfti ekki að horfa lengi á þessa þætti áður en maður fór að óska þess að geta dvalið neðansjávar, þar sem flest er svo fallegt. Þar finnst gróður sem endalaust er hægt að dást að og ótrúleg dýr búa þar og heyja lífsbaráttu sína. Í síðasta þætti sáust meðal annars félagslyndir höfrungar vera að leika listir sínar og mikilfengleg sækýr kom einnig við sögu. Alflottastur í þessum þætti var samt hvalháfur en sú skepna mun vera jafn löng og þung og tveggja hæða strætisvagn. Hvalháfurinn var kynntur til leiks, eins og ofurhetja, við undirleik tónlistar sem minnti ögn á músíkina úr Jaws. Það fór sæluhrollur um mann við að sjá hann. Svo fór hann að éta það sem varð á vegi hans. Maður efaðist ekki um það eitt augnablik að hér væri alvöru töffari á ferð.

Alvara lífsins er að éta, sagði hinn góði íslenski þulur. Já, lífsbaráttan í sjónum er sannarlega hörð, þar eru þeir minni máttar fyrr eða síðar étnir af fyrirferðarmestu íbúunum.

Þarna eru sannir gæðaþættir á ferð. Gunnar Þorsteinsson er þýðandi og þulur. Hann hefur einstakaklega þægilega rödd og ekki er annað hægt en að leggja við hlustir. Hann á hrós skilið.