Morgunverður meistaranna á Rás 1 er besti morgunþáttur landsins
Við lifum á öld algóritmans. Stærðfræðileg greiningartæki vefbókabúða, tónlistarbanka og myndbandaveita hafa lesið í neyslu þína, reiknað út hvernig týpa þú ert og hvað þú fílar. „Ef þú kannt að meta A, þá ættir þú að kíkja á B.“ Í hinum stafræna veruleika er okkur stöðugt stýrt í átt að því sem líklegt þykir að við kunnum að meta út frá fyrra neyslumynstri, og því hvað svipaðar týpur fíla: „Aðrir sem hlustuðu á X, kunna einnig að meta Y.“ Ef maður fylgir algóritmunum gagnrýnislaust er hætt við að maður festist í stöðugt afmarkaðri og einangraðri boxum, hlusti bara á glaðlega síð-miðaldakammertónlist, krúttlega balkan-skotna indípopptónlist, teknóskotið trap-rap frá Suðurríkjunum, og svo framvegis. Nýjungarnar sem við heyrum eru þá bara ótal keimlík tilbrigði við þetta eina stef sem okkur líkar.
Það eru stöðugt færri staðir þar sem maður kemst í tæri við hið óvænta. Það er meðal annars þess vegna sem Morgunmatur meistaranna á Rás 1 er uppáhaldsútvarpsþátturinn minn. Maður veit aldrei hvað kemur næst. Á eftir sígildri sinfóníutónlist heyrist einfalt þjóðlagapopp, því næst gamall djass og nýlegt rapp, svo ópera og tilraunakennd raftónlist. Allt þetta er listilega samtvinnað með mislangsóttum þematískum tengingum af þáttarstjórnandanum Pétri Grétarssyni (sem áður stýrði Hátalaranum – jafngóðum þætti á sömu stöð en öðrum tíma). Vissulega eiga verkin það yfirleitt sameiginlegt að vera viðmótsþýð og eiga vel við undir morgunmatnum. En þrátt fyrir það nær Pétur að hoppa fram og til baka, milli tímabila, stíla og stemningar á ófyrirsjáanlegan hátt. Með seiðandi rödd og stóískri ró leiðir hann nývaknaða og hálfvankaða hlustendur milli þessara ólíku hljóðheima og inn í daginn. Morgunverður meistaranna er orðinn að ómissandi þætti í morgunrútínunni minni.
Uppfært 26.12.16: Í upphaflega útgáfunni var rangt farið með nafn þáttarins og hefur það verið leiðrétt.