Að kvöldi kosningadags sýndi RÚV kvikmyndina Gangsta Granny, eða Amma glæpon, sem byggð er á sögu breska metsöluhöfundarins David Walliams, en þar er fjallað um samskipti ungs drengs við ömmu sína. Honum fannst hún ekki skemmtileg en hún sýndi á sér óvænta hlið þegar hún upplýsti að hún væri alþjóðlegur skartgripaþjófur. Saman lögðu þau upp í leiðangur til að ræna krúnudjásnunum og hittu þá Bretadrottningu.

Kannski var RÚV með valinu sérstaklega að huga að þörfum barnanna en það breytir engu um að myndin var einnig hin besta skemmtun fyrir hina fullorðnu. Þarna voru stórstjörnur í hlutverkum. Höfundur bókarinnar, hinn vinalegi David Walliams, sem margir þekkja úr Britains’s got Talent, lék föðurinn og hin óborganlega Miranda Hart var í hlutverki móðurinnar. Þau smellpössuðu í hlutverk léttgeggjaðra og dansóðra foreldra sem vildu gera son sinn að dansstjörnu, nokkuð sem drengurinn hafði engan áhuga á, hann hafði hins vegar brennandi áhuga á pípulögnum. Julia McKenzie, sem meðal annars hefur leikið hlutverk frú Marple í sjónvarpsþáttum, var í hlutverki ömmunnar og stóð sig með mikilli prýði. Hin stórskemmtilega Joanna Lumley átti ekki í erfiðleikum með að gæða hlutverk drottningar hæfilegum virðuleika en sleppti sér í lokin í ástríðufullum dansi. Söngvarinn Robbie Williams var í hlutverki dansara í dansþætti og hin fyndni Rob Brydon lék óþolandi nágranna af sannri innlifun.

Þetta var einvalalið og afraksturinn vitanlega eftir því. Það sást að leikararnir skemmtu sér konunglega við að leika mjög ýktar týpur. Maður fékk á tilfinninguna að það hefði verið virkilega gaman á tökustað. Sagan var líka skemmtileg, bæði fyndin og hugljúf. Boðskapurinn var skýr: Þótt fólk sé gamalt þarf það sannarlega ekki að vera leiðinlegt. Amman dó í lokin sem var sorglegt en foreldrarnir höfðu þá lært sína lexíu og virtust ætla að taka sig á og sinna drengnum sínum mun betur en áður.

Mikil prýðisskemmtun!