Amana/ Amma
Leikstjóri: Asier Altuna
Spánn
***1/2.
Ekki er oft sem Baskamyndir rata í bíó hérlendis og því forvitnilegt að fá að berja þær augum. Og það er merkilegt hvað myndir þeirra eru að mörgu leyti líkar okkar eigin. Gamla sveitasamfélagið er að hverfa, unga fólkið flytur til borganna. Hér eru þó ekki alveg komnir baskneskir Hrútar, heldur virðist lítil eftirsjá að hefðarveldi þar sem lífshlaupið er ákvarðað við fæðingu. Ömmur mála liti á tré sem segja til um hvort börn verði heimsk, klár eða uppreisnargjörn. Skemmtilegar pælingar og gullfallegar senur inni á milli, en helst til löng á köflum.
The Look of Silence/ Augnaráð þagnarinnar
Leikstjóri: Joshua Oppenheimer
Bandaríkin/Indónesía
****1/2.
Joshua snýr aftur eftir The Act of Killing með fleiri hryllingssögur af fjöldamorðum í Indónesíu. Í þetta sinn er sonur eins fórnarlambsins með honum í för, og virðist leggja sjálfan sig í lífshættu við gerð myndarinnar. Fjöldamorðingjarnir eru sem fyrr iðrunarlausir og hafa gaman af að leika eftir níðingsverkin, en hér er líka lögð áhersla á fórnarlömbin. Eins og Eichmann í Jerúsalem viðurkenna menn gjörðir sínar en taka enga ábyrgð. Áhugaverð stúdía á skuggahliðum mannlegs eðlis, í stríði sem flestum er löngu gleymt. „Við drukkum mannablóð til að halda geðheilsunni“ hlýtur að vera ein af mest sláandi setningum seinni tíma.
El Club/ Klúbburinn
Leikstjóri: Pablo Larrain
Chile
****.
Í hinni frábæru Spotlight er sagt frá blaðamönnum sem fletta ofan af barnaníðingum, en hér er komin hin hliðin á peningnum. Hópur presta sem hafa verið reknir í útlegð eftir brot sín býr saman í smábæ í Chile. Eitt fórnarlambið, sem minnir í útliti á þybbinn Jesú, bankar upp á. Þeir reyna að losna við hann með hinum ýmsu ráðum og sá þarf mikið að þjást, en í gegnum allar kvalir hans fá syndararnir uppreisn æru. Kraftmikil mynd sem ef til vill fer afar nærri kjarna trúarinnar.
Wilkommen in Club/ Velkominn í klúbbinn
Leikstjóri: Andreas Schimmelbusch
Þýskaland
***.
Á sjálfsmorðshóteli nokkru í Berlín er boðið upp á matseðil þar sem fólk getur valið hvernig það helst vill deyja. Það verður þó af viðskiptavini þegar kona ein verður ástfangin af þjóninum. Leikstjórinn er þekktastur fyrir sviðsverk sín og sést það stundum á myndinni. Húmorinn er svo kolsvartur að minnir stundum á Kaurismäki. Hugmyndin er frábær, en helst hefði maður viljað sjá enn meira unnið með hana og er höfundur víst að vinna að skáldsögu um aðra gesti hótelsins. Saga þessi er ekki allra, en þeim sem líkar hún mun líka hún vel.