Skjár Einn sýnir The Voice, bandarísku útgáfuna, með heillandi dómurum og fyrirtaks söngvurum. Um allan heim eru til útgáfur af The Voice en það getur ekki verið að nokkur þeirra standist samanburð við þá bandarísku. Sú útgáfa státar af frábærum dómurum sem eru heimsþekktir söngvarar. Þarna eru Pharell, sem virðist einstaklega ljúfur náungi, Adam Levine, sem hefur verið kosinn kynþokkafyllsti karlmaður heims, Gwen Stefani, sem er ótrúlega falleg, og Blake Shelton, sem hefur gríðarlega útgeislun. Það sakar svo ekki að Gwen og Blake hafa verið að draga sig saman og mikið vonar maður nú að það samband endist. Í þáttunum eru þau ekki mikið að auglýsa náið samband sitt, en Blake hefur þó allavega einu sinni ýjað að því við mikinn fögnuð áhorfenda.
The Voice hefur unnið til margs konar verðlauna, fékk til dæmis Golden Globe á dögunum sem besti raunveruleikaþátturinn. Eins og upplýst fólk á að vita þá er The Voice söngkeppni þar sem alls kyns fólki, flestu ungu að árum, sem ætíð hefur þráð að fá að stíga á svið, býðst tækifæri til að syngja og dómarar þáttarins gefa álit sitt. Þeir söngvarar sem komast áfram í keppninni fá síðan þjálfara úr hópi dómaranna. Ýmsir þessara þátttakenda hafa greinilega mikla hæfileika en skortir um leið sjálfstraust. Það er beinlínis upplífgandi að sjá breytingu á þessum söngvurum eftir því sem líður á þættina. Um leið og hæfileikarnir fá að blómstra í samstarfinu við þjálfara eykst sjálfstraust hins óreynda söngvara.
Styrkur The Voice felst að hluta til í vali á dómurum, sem jafnframt eru þjálfarar, og þar hefur sannarlega tekist vel til. Adam, Pharell, Blake og Gwen eru skemmtilegar týpur sem ná vel saman, þau eru fyndin og útgeislun þeirra er mikil. Þegar kemur að söng kunna þau svo sannarlega sitt fag og eru afar uppbyggilegir þjálfarar og sanngjarnir dómarar. Án þeirra væru þættirnir ekki jafn heillandi. Þau kunna á sjónvarp og eru eins og fædd til að vera þar.
Það er ekki betra sjónvarpsefni á föstudagskvöldum en The Voice á Skjá Einum.