Frumkvöðull og græjukarl – Býr með aldraðri frænku – Sér látið fólk
Kristinn Kristmundsson, eða Kiddi Vídjófluga, var einn af þeim allra fyrstu til að reka myndbandaleigu á Íslandi. Leigan Vídjóflugan var starfrækt í heimahúsi hans á Egilsstöðum til ársins 2011. Kiddi er líflegur maður og ferill hans er óvanalegur. Samhliða myndbandaútleigunni smíðaði hann líkkistur, rak vistvænan kóksjálfsala og sýndi diskódans í einkasamkvæmum. Við þetta fékk hann hjálp að handan. DV spurði Kidda hvað væri að frétta af honum.
„Ég er núna í skúringum og er að hvíla mig aðeins á kistunum. Ég er að tæma Laufásinn, húsið sem ég er alinn upp í og það gekk svolítið nærri mér.“ Hann hefur einnig leigt út húsnæðið sitt og býr með aldraðri frænku sinni. „Ég er að hjálpa henni til að geta búið heima hjá sér. Það fer mjög vel um okkur.“
Kiddi er 63 ára gamall og alinn upp í Hjaltastaðarþinghá, nálægt Borgarfirði eystra, en flutti tólf ára til Egilsstaða þar sem hann hefur búið allar götur síðan. Móðir hans og faðir eru bæði látin en hann á tvo bræður á áttræðisaldri.
Ertu enn með spólurnar?
„Ég á þær allar til og geymi í gömlu sláturhúsi í næstu sveit. Þær eru á bilinu 30 til 40 þúsund, ég er ekki alveg viss. Ég sé verðmæti í öllu og hendi engu. Mig dreymir um að setja upp safn en margir hafa reynt að fá mig ofan af þeirri hugmynd. Ég er svolítið þrjóskur og er ekki tilbúinn að gefa mig með þetta. Aldrei að vita nema einhver góður væri til í að styðja mig í því verkefni.“ Hann segir þó ekki um kvikmyndasafn að ræða heldur frekar safn með ýmsu dóti svipað og Safnasafnið á Svalbarðsströnd. „En ég vil samt hafa þetta öðruvísi, ég er ekki mikið að apa eftir öðrum. Ég er meira að hugsa um samtíðarsafn, safn með tölvum, þvottavélum, ljósum og græjum og öllu mögulegu.“
Kiddi hefur ekki mikla trú á að bæjarstjórn styrki hann í þessu verkefni en hann segist hafa fengið boð um að koma slíku safni á fót á öðrum stað. „Ég er að aðstoða á hóteli og fólkinu þar fannst þetta glimrandi hugmynd hjá mér. Ég er frumkvöðull og svo ráða aðrir hvort þeir feti slóðina á eftir mér.“ En þangað til slíkt safn kemst á koppinn er Kiddi að hugsa um að smíða trégám og hafa spólurnar þar í geymslu með aðgengi. „Ég er með svona yfirnáttúrulega móttakara og get ekki farið að sofa þegar ég fæ svona hugmyndir.“
Hann segir að fólk á aldur við hann sakni leigunnar. „Þetta er fólk sem er ekkert að horfa á Netflix eða sækja á netinu. Það kann ekki einu sinni á vod-ið, kann bara að kveikja og slökkva á sjónvarpinu.“
„Ég var alveg hrikalega svekktur því að Bræðslan er auðvitað langstærsta helgin“
Ein hugmyndin sem birtist Kidda að handan var að opna vistvænan Coke-sjálfsala. Sjálfsalinn er á berangri í Hjaltastaðarþinghá. „Hann er reyndar lokaður núna. Það var brotist inn í hann fyrir Bræðsluna og ég hafði ekki tíma til að koma honum aftur í gang í sumar. Ég fæ meiri tekjur úr skúringunum og öðru en sjálfsalanum. Glerið var brotið en maskínan sjálf er í lagi og fólk hefur beðið mig að gefast ekki upp á þessu.“
Áður en sjálfsalinn var skemmdur hafði Kiddi nýlega gert hann upp, með nýjum panel, dúk á gólfið og einangrun. „Ég var alveg hrikalega svekktur, því að Bræðslan er auðvitað langstærsta helgin.“
Ert þú skyggn?
„Ég gæti ekki starfað sem miðill en ég finn fyrir ýmsu og hef gert síðan rétt fyrir fermingu. Í fyrsta skiptið var ég hræddur en síðan sá ég að þetta var eitthvað sem ég varð að lifa með og er sáttur við í dag.“
Truflar þetta þig ekkert?
„Nei, þetta er búið að hjálpa mér. Ég man eftir atviki þegar maður sem ég var að smíða kistu fyrir birtist mér líkt og hann væri ljóslifandi inni í sprautuklefanum. Ég sagði hjúkkunum að kistan þurfti að vera tíu sentimetrum hærri og sjö sentimetrum breiðari en samkvæmt upprunalegu mælingunum og það passaði hjá mér. Lofthæðin í klefanum mínum er 210 og ég sá að hann vantaði aðeins fimm sentimetra upp í þak.“
Hefur þú fengið heimsóknir frá einhverjum frægum?
„Ekki enn. En ég átti nú svo sem von á því að fá heimsókn frá Rúnari Júlíussyni sem ég fór með til Jamaíku á sínum tíma, og reyndar hef ég grun um að hann hafi einhvern tímann kíkt á mig. En ég hef ekki fattað það fyrr en eftir á.“
Ferðin til Jamaíku, árið 2008, er eina skiptið sem Kiddi hefur kíkt út fyrir landsteinana. Hann segir eyjuna ótrúlega fallega og menninguna sérstaka. Kiddi er í miklum tengslum við tónlistarmanninn Bjartmar Guðlaugsson. „Rúnar hafði farið þarna út árið áður. Rúnar spanaði Bjartmar og Bjartmar spanaði mig upp í að fara út. Síðan voru fleiri sem komu með.“
Kiddi segir þetta hafa verið mikið ævintýri og honum hafi liðið eins og hann væri orðinn sex eða sjö ára strákur aftur. „Maður teygði höndina út um gluggann og náði sér í banana ef maður vildi.“ En jafnframt sá hann ljótu hliðarnar líka, sér í lagi mikla stéttaskiptingu.
Sástu fólk reykja marijúana þarna úti?
„Maður sá það alveg. Það var hægt að fara inn í búllur og þar voru einhver horn seld. Ég snerti ekkert svoleiðis en strákarnir sem komu með mér voru nú eitthvað að gantast með þetta. Ég þurfti þá aðeins að stríða þeim. Það er alltaf stutt í púkann í mér.“
Kiddi er mikill dansari og diskódans er hans sérgrein. Hann á galla og græjur sem hann notar við skemmtanir og er jafnan vel tekið. „Ég hef skemmt á Borgarfirði eystra, á Bræðslunni, á Seyðisfirði, í giftingum og alltaf ef einhver hringir og biður mig um það. Diskógallinn minn mun fylgja mér alla ævi. Ég er alveg ófeiminn, ég hlýt að hafa skilið feimnina eftir í grunnskóla.“
Það er ekki að sjá að Kiddi sé kominn á sjötugsaldurinn. Hann hefur mikinn áhuga og vit á græjum og fær auk þess hjálp að handan. „Ef heilsan leyfir er aldrei að vita hvað ég geri næst.“
