Hugtakið bongóblíða hefur á undanförnum áratugum fest sig í sessi sem eitt allra æðsta stig tungumálsins yfir hið sjaldséða íslenska góðviðri. Höfundur orðsins er Halldór Gunnarsson, en nýyrðið smíðaði hann fyrir texta lagsins „Sólarsamba“ sem Magnús Kjartansson sendi í undankeppni Eurovision árið 1988. Hann kveðst alls ekki hafa grunað að orðið myndi verða mikilvægur hluti af veðurorðaforða Íslendinga 30 árum síðar.

Sólarsamba Hljómsveitin Bræðrabandalagið söng um bongóblíðu í undankeppni Eurovision árið 1988.

„Þetta var fjörugt lag, mikil samba og sól í því. Þegar ég gerði textann byrjaði ég á því að búa til sviðsmyndir af góðviðrisdegi í borginni. Þá rifjaðist upp fyrir mér að við strákarnir fórum oft út með gítar og bongótrommur og spiluðum saman þegar veðrið var gott,“ segir Halldór, sem margir kannast einnig við úr hljómsveitinni Þokkabót. Vegna stuðlunarinnar í orðinu passaði það sérstaklega vel inn í sumarlegan textann: „Þetta er algjör bongóblíða, og básúnur og trommur hljóma þrumuvel í dag.“

Sumarið 1988 kom svo út safnplatan Bongóblíða á vegum plötuútgáfunnar Steinar sem innihélt meðal annars lagið Sólarsamba og þá jókst hróður orðsins enn frekar. „Ég kveikti ekki á því að þetta væri eitthvað sérstakt fyrr en fólk fór að taka orðið upp. Þetta varð mjög fljótlega hluti af daglegu máli. Mér fannst það mjög skemmtilegt.“

Samkvæmt upplýsingum af timarit.is hefur notkun orðsins í íslenskum fjölmiðlum aukist jafnt og þétt frá lokum níunda áratugarins. „Ég hef ekkert fylgst sérstaklega með þessu, en ég tók eftir því þegar bongóblíða var fyrst notað í veðurfréttum – hærra verður náttúrlega ekki komist,“ segir Halldór og hlær dátt.