„Er ég eða aðrir listamenn eitthvað merkilegri en annað vinnandi fólk?“
„Ég er alfarið á móti því að ríkið greiði listamannalaun. Það kann að vera að launin skili sér til baka í mikilli veltu sem tengist skapandi greinum en mér finnst þetta snúast um allt annað,“ segir Ingólfur Þórarinsson, betur þekktur sem Ingó veðurguð.
Listmannalaunum var úthlutað í dag og að venju hefur nokkuð verið tekist á um hvort rétt sé að ríkið greiði listamönnum laun. En 370 listamenn fá greitt 340 þúsund á mánuði. Ingólfur fjallar um úthlutunina á Facebook síðu sinni og segir:
„Fyrir mér snýst þetta aðallega um að allir listamenn sitji við sama borð. Aldrei hef ég fengið krónu úr þessum sjóðum og hef lítinn áhuga á því. Ég vil nefnilega ekki að skattpeningar sem móðir mín bankastarfsmaður eða pabbi minn kennari greiða til samfélagsins fari í að borga mér eða öðrum fyrir að skapa. Er ég eða aðrir listamenn eitthvað merkilegri en annað vinnandi fólk þannig að það sé þess virði að ríkið styrki okkur með þeirra skattpeningum?“
Ingólfur bætir við:
„Í þessu blasir augljóslega við það stóra vandamál að ríkið, sem er ekkert annað en allir skattgreiðendur, borga einhverjum (listmannalaunþegum) fyrir að framleiða vöru sem er öruggt að ekki allir munu njóta. Það munu nefnilega aldrei allir geta fílað það sama og hvers vegna eiga þá allir að borga fyrir það?“
Þá tekur Ingólfur fram að hann sé ekki svekktur að hafa ekki fengið úthlutað listamannalaunum. Hann hafi ekki sótt um að þessu sinni og ætlar sér ekki að gera það í framtíðinni.
„Ég byrjaði nefnilega 18 ára að spila víða fyrir lág laun og gat ekki lifað sem listamaður. Ég vann á meðan í banka, kjörbúð og stundaði nám. Það tók mig langan tíma að búa til markað fyrir mína vöru. Þess vegna er kannski enn súrara að skattpeningar úr mínu fyrirtæki sem varð til eftir erfiðisvinnu fari i að aðrir geti skapað án þess að hafa áhyggjur af fjárhagnum.“
Tillaga Ingólfs er að listamenn greiði lægri skatta en er þó ekki hlyntur því.
„Fyrir mér er sama hvað þú getur sem listamaður. Það eru þín eigin forréttindi að hafa fæðst eða ræktað með þér hæfileika á þessu sviði sem þú verður að nýta sjálfur. Ef listamenn gera það er væntanlega óþarfi fyrir ríkið að gera eitthvað eða hvað?“ segir Ingólfur og bætir við að lokum:
„Ég syng og spila a gítar en ég kann ekki að skipta um olíusíu eða henda upp steypumótum en ég ber mikla virðingu fyrir þeim sem kunna það og vil því ekki skattpeningana þeirra.“