Anna Kristjánsdóttir var fyrsta íslenska transkonan sem kom fram fyrir augu þjóðarinnar, bein í baki, stolt og loksins byrjuð að lifa í sínu rétta kyni. Viðtalið birtist árið 1994 í Nýju Lífi og vakti mikla athygli. Anna var önnur íslenska konan sem gekkst undir kynleiðréttingu, en sú fyrsta hefur aldrei kosið að koma fram í fjölmiðlum. Anna og Ragnheiður Eiríksdóttir blaðakona, hittust á kaffihúsi, drukku kaffi, borðuðu belgískar vöfflur og ræddu saman um lífið og tilveruna.
Anna Kristjánsdóttir fæddist 30. desember árið 1951 í Höfðaborginni í Reykjavík og var alin upp að hluta í Mosfellsdalnum. Hún fæddist í líkama lítils drengs, en vissi samt alltaf að hún væri kona. Fjölskyldan taldi átta manns, en Anna var yngst, og öll bjuggu þau saman í aðeins 39 fermetrum. „Það þótti ekkert tiltökumál á þessum tíma. Auðvitað var þröngt um okkur, en einhvern veginn virkaði það.“
Anna vann á dæmigerðum karlavinnustað. „Ég mætti ekki bara einn daginn sem kona, en þegar ekki varð hjá því komist að hætta blekkingarleiknum ákvað ég að útbúa bréf sem ég stakk í pósthólf allra starfsmanna eina næturvaktina. Svo fór ég heim og beið eftir að verða rekin.“ Það fór þó ekki svo, því vinnufélagar og yfirmenn reyndust skilningsríkir og styðjandi. „Það kom mér mjög á óvart. Yfirmenn kölluðu meira að segja til helstu sérfræðinga Svíþjóðar sem töluðu við starfsfólk á fræðslufundi. Einhverjir minniháttar hnökrar komu upp á, en það lagaðist mjög fljótt.“
Árið sem Anna fór í sína kynleiðréttingaraðgerð voru ellefu slíkar aðgerðir gerðar í Svíþjóð. Í dag eru 50–60 aðgerðir framkvæmdar árlega. „Upp úr aldamótum kom út rannsókn sem sýndi að Svíar höfðu verið of harðir á kröfunum fram að því. Aðeins 4 prósent kynleiðréttinga sem höfðu verið gerðar höfðu afleiðingar sem skilgreina mátti sem neikvæðar. Þegar ég gekk í gegnum þessa síu voru ótrúlegustu skilyrði sem þurfti að uppfylla. Transfólk mátti alls ekki vera alkar, ekki vera á sakaskrá, ekki of hávaxið eða of feitt og ýmislegt fleira. Í dag hefur mikið af þessu verið fellt úr gildi. Sem betur fer var mitt sakavottorð tandurhreint og mér tókst að uppfylla flest hin atriðin á listanum.“
