„Eftir þínar óvæntu skyndisóknir setti ég allt í lok og læs fyrir þér og hef verið í stanslausri sókn síðan,“ segir Svanhildur Inga Ólafasdóttir, félagsráðgjafi og fimm barna móðir, og ávarpar þar illvígan sjúkdóm sem hún greindist með í júní árið 2015. Um er að ræða brjóstakrabbamein en Svanhildur hefur undanfarna mánuði gengist undir lyfja og geislameðferð, staðráðin í að sigrast á veikindum sínum. Hún ritaði áhrifaríkt kveðjubréf til krabbameinsins á dögunum sem birtist á Fréttavef Suðurlands í tilefni af alþjóðlegum degi gegn krabbameini.

Svanhildur hefur ritað af einlægni um baráttu sína við krabbann á heimasíðu sinni, Svanhildur.net en í samtali við DV.is segir hún að það hafi veitt henni mikla hjálp að skrifa um reynslu sína. „Ég vissi frá upphafi að ég vildi skrifa um það sem ég væri að upplifa í gegnum þetta allt saman enda finnst mér oft betra að koma tilfinningum mínum frá mér með því að skrifa þær niður á blað. Það gaf líka fjölskyldu minni tækifæri á að fylgjast með ferlinu og öllu sem því fylgdi, sérstaklega pabba mínum sem býr erlendis.“

Hún tekur undir að á meðan það skipti gríðarlegu máli að halda í jákvætt viðhorf þegar barist er við erfið veikindi þá hafi hún engu að síður leyft öllum tilfinningum að flakka í skrifum sínum. „Það er auðvitað ekki hægt að ætlast til þess að þú sért alltaf glaður og jákvæður og ég leyfði alveg neikvæðu tilfinningunum að skína í gegn líka,“ segir hún en hægt er að lesa nánar um reynslu hennar hér

Kveðjubréf til krabba

„Þú komst inn í líf mitt í júní 2015, svo innilega óboðinn og óvelkominn. Hafðir hjúfrað um þig í felum í öðru brjóstinu mínu, lást þar í makindum þínum og stækkaðir hratt. Það kom að því að ég fyndi þig bansettur, enda orðinn ansi stór og pattaralegur og erfitt fyrir þig að felast mikið lengur,“ ritar Svanhildur meðal annars í bréfi sínu. „Ég fékk að sjá þig eftir að læknirinn hafði fjarlægt þig úr skotinu þínu. Mikið varstu forljótur, úfinn og tættur!“

Þá segir hún krabbann hafa hrist rækilega upp í lífi sínu og fjölskyldunnar. „Náðir að hrófla við mér tilfinningalega, ógna öryggi fjölskyldu minnar og hræða bæði okkur hjónin og öll börnin okkar. Varnarmúrinn hrundi í augnablik og ég grét mikið og oft, mér fannst þú stilla mér upp við vegg og ógna lífi mínu.“

Þá segir hún krabbann hafa þurft að gera sér grein fyrir óbilandi keppniskapi hennar: „Þú ert dauður, …farinn, …horfinn. Þú tilheyrir fortíðinni og ég geri ekki ráð fyrir þér í framtíðinni.“

„Sættu þig við það, þú tapaðir! Ég stend upprétt, stolt, reynslunni ríkari, þroskaðri og sterkari en áður,“ segir Svanhildur jafnframt í bréfi sínu til krabbans en það má lesa í heild sinni hér