Það er mikilvægt að minna á það að bækur á Íslandi koma ekki bara út í jólabókaflóðinu heldur er blómleg útgáfa allt árið um kring, ekki síst á vorin.

Um daginn fékk ég í hendur myndarlegan pakka með vorútgáfunni frá Uglu, metnaðarfullri, fjölbreyttri og vandaðri útgáfu.

Fyrsta bókin sem ég las úr þeim pakka er eftir sænska glæpasagnahöfundinn Stefan Ahnheim, sem nýtur vinsælda hér á landi og víðar, Ekki er allt sem sýnist, heitir hún.

Sagan gerist til skiptis í smábæ í Kaliforníu, ekki langt frá San Francisco, og í sænsk skerjagarðinum fyrir utan Stokkhólm. Hjón á besta aldri og á framabraut hafa ákveðið að hafa íbúðaskipti og eiga gott frí á framandi slóðum. Annað parið er sænskt og hitt amerískt.

Ekki er allt sem sýnist er réttnefni á bókinni því undir friðsælu og fallegu yfirborði krauma svik og undirferli. Óvæntir og skuggalegir atburðir eiga sér stað og smám saman koma í ljós ógnvænlegir brestir í samböndum paranna.

Ekki er allt sem sýnist er býsna slunginn sálfræðitryllir sem heldur athygli allt frá byrjun til enda. Bókin er vel yfir 400 blaðsíður en þrátt fyrir það fremur fljótlesin vegna þess hve grípandi hún er. Eins og sjá má á meðfylgjandi mynd er mitt eintak nokkuð lúið og spurning hvort hátt spennustig lesningarinnar eigi einhvern þátt í þessari slæmu umgengni.

Hinn næstum „fullkomni glæpur“ í þessari sögu er býsna flókinn og lygilegur. Ég velti því fyrir mér hvort sagan væri jafnvel ótrúverðug en sá svo í stuttum eftirmála höfundarins að hún er byggð á sönnum atburðum þó að vissulega hafi höfundur tekið sér skáldaleyfi.

Ég mæli sterklega með þessari prýðilegu vorlesningu og umfram allt með því að landsmenn lesi í sumar og kynni sér þá blómlegu útgáfu sem í boði er.