Prestar á Íslandi hafa veitt því eftirtekt að ungir karlmenn séu orðnir trúræknari en áður. Fleiri ungir menn eru farnir að mæta reglulega til kirkju en áður, en þetta er í fyrsta sinn í marga áratugi sem aukning á sér stað í trúrækni unga fólksins.
Á sama tíma fækkar meðlimum í Þjóðkirkjunni jafnt og þétt og fleiri virðast snúa sér frá skipulagðri kristinni trú í heiminum, þá einkum ungar konur.
Lestin hefur fjallað um þessa þróun undanfarið og meðal annars rætt þar við unga íslenska menn og spurt þá hvers vegna þeir séu orðnir svona trúræknir.
Af samtölum Lestarinnar við þessa ungu menn, annars vegar hópur menntaskælinga í Kópavogi og hins vegar hópur 10. bekkinga á Seltjarnarnesi, má ráða að þeir leiti í trúnna eftir tilgangi, siðferðislegum mælikvarða, félagsskap og til að fá pásu frá áreiti samfélagsmiðla og raftækja.
Menntskælingarnir taka fram að þeir komi nú ekki af heimilum þar sem er mikil trúrækni, en foreldrar hafi þó tekið þessum áhuga þeirra á kristninni af mikilli ró enda nokkuð lukkulegt að ungu mennirnir haldi sig á mottunni á laugardagskvöldum svo þeir geti mætt í messu um morguninn. Líklega kvarta fáir foreldrar undan slíku.
10. bekkingarnir lýsa því svo að dag einn í skólanum hafi tveir þeirra verið að ræða trúnna sín á milli og ákveðið í kjölfarið að mæta saman í messu. Þeim fannst það gaman og ákváðu að sjá hvort fleiri vildu vera með. Þegar best lét mættu þeir 12 saman í messu. Þeir skipuleggja mætingar í gegnum hóp á samfélagsmiðlinum Snapchat sem þeir kalla ChurchBros, eða kirkjubræður.
„Þetta veitir mikinn frið og skemmtilegt að hitta vini sína, góð leið til að byrja daginn.“
Þeir hafa einnig tekið eftir því að orðaforði þeirra hefur orðið betri og þróaðri við það að lesa biblíuna. Skilaboð biblíunnar séu eins klassísk og eigi alltaf vel við – þar er fjallað um kærleikann, mikilvægi þess að gefa af sér og að elska náungann. Þeir segja þessi skilaboð eiga sérstaklega vel í dag og fólk megi gjarnan muna þau betur enda einkenni mikil dómharka samfélagið þar sem fólk er tilbúið að fella sleggjudóma án þess að vita alla málavexti.
„Það er líka bara gott að taka pásu og venjast því að það er hægt að taka pásu frá símanum og hugsa um fólkið í kringum sig. Þetta er æfing í þolinmæði.“
Annar ungur maður sem sækir messur í Fella- og Hólakirkju segir marga finna tilgang í trúnni. Trúin geti verið lausnin enda Jesús kallaður lausnarinn. Undanfarin ár hafi margir leitað eftir haldreipi í lífinu. Kristnin geti veitt slíkt haldreipi. Sjálfur passar ungi maðurinn sig á því að lesa alltaf smá í biblíunni á degi hverjum eða hlusta. Hann kallar trú sína hjálparhöndina og segist fyllast öryggi vitandi að það er einhver sem leiðir hann áfram í þessu lífi.
Ungu karlmennirnir lýsa því að kristnin boðar fórnfýsi. Það að hjálpa öðrum jafnvel þó það sé erfitt.
„Þú fórnar sjálfum þér fyrir annað fólk vegna þess að hann [Jesús] fórnaði sér fyrir okkur.“
Einn lýsir því svo í samtali við Lestina að samfélagsmiðlar spili eins stórt hlutverk. Þar er mikið um kristna áhrifavalda og karlmennsku áhrifavalda sem predikta að það sé karlmannlegt að mæta í ræktina, passa upp á fólkið sitt og rækta svo trúnna.
Lestin rekur að sambærileg þróun er að eiga sér stað víða um heim. Fleiri ungir karlmenn eru að halla sér að trúnni á meðan ungar konur halla sér meira frá henni.
Þó bendir margt til þess að þetta eigi þó helst við trúrækni og þátttöku í skipulögðum trúarbrögðum, en fleiri standi utan trúfélaga í dag en áður.
Samkvæmt könnun samtakanna Belief in Britain sem var fjallað um erlendis í vikunni eru nú ungir Bretar líklegri til að trúa, þó þeir séu ekki endilega að taka þátt í skipulögðum trúarbrögðum. Fólk er farið að halla sér að andans málum hovrt sem það er skipulögð trú eða bara trú á einhvers konar æðri mátt, stjörnuspeki, kristalla og annað slíkt.
Samkvæmt könnuninni sögðu 82% ungmenna af Z-kynslóðinni, þau sem fæddust á bilinu 1996-2012, skilgreina sig trúuð. Aðeins 13% skilgreina sig sem trúleysingja. Belief in Britain segir að þetta megi að einverju rekja til þess hversu flókið nútímasamfélagið sé orðið. Unga fólkið sé í leit að tengingu og þurfi að upplifa að það sé til æðri máttur þarna úti.
