Í Facebook-hópnum Vertu á verði – Eftirlit með verðlagi er rætt um slíkar hækkanir og borið saman verð á milli þjónustuaðila. Síðastliðnar vikur hefur til dæmis verið rætt um verð á kaffihúsum og kostnaðinn við að leggja í miðbænum yfir nótt.
Fólk virðist oftast skiptast í tvær fylkingar, annars vegar er það fólkið sem hneykslast á hækkandi verði og segist ekki ætla að nýta sér þessa þjónustu áfram, svo eru það þeir sem benda á að rekstraraðilar séu bara að reyna að elta skottið á sér, en fyrir þá hefur hráefna- og húsnæðiskostnaður hækkað og svo framvegis.
Ísbúð Vesturbæjar hækkaði verðskrána á dögunum og greindi einn meðlimur hópsins frá því að lítill bragðarefur kosti nú 1990 krónur.
Viðbrögðin leyndu ekki á sér og hafa yfir 150 manns brugðist við færslunni, meirihluti með annað hvort hissa eða reiði tjákni (e. emoji).
„Okrið endalausa,“ sagði einn.
Það voru þó ekki allir hneykslaðir og sagði einn að þetta væri „fínt verð.“
„Fyrir LÍTINN?“ spurði þá ein.
„Maður þarf ekki stærri, svo já,“ sagði hann.
Eins og má sjá hér að neðan kostar lítill 1990, það er þó hægt að kaupa „pínulítinn“ á 1790 krónur. Miðstærð kostar 2190 krónur og stór er á 2990 krónur.
DV fékk ábendingu um að stærðirnar séu ólíkar milli ísbúða, að lítill bragðarefur hjá Vesturbæjarís sé jafnstór og miðstærð hjá öðrum ísbúðum. Ekki er vitað hvort það eigi við allar ísbúðir og hver munurinn sé.
DV leitaði til forsvarsmanna Ísbúðar Vesturbæjar en þeir kusu að tjá sig ekki um málið.
Einn meðlimur sagðist vera hættur að elta verðið.
„Elti núna bara ísbúðir sem bjóða upp á plaströr – sé enn eftir peningnum þegar ég keypti risashake í Ísbúð Garðabæjar sl. sumar og papparörir varð orðið að mauki þegar ég var rétt byrjaður – svo mikið var eftir af shaknum þegar ég henti honum í ruslatunnuna að það heyrðist upp í Urriðaholt – ef ég myndi stofna ísbúð myndi ég kalla hana „Plaströraísbúðin.““
Einn væri til að sjá annað lækka á móti. „Mætti hækka um helming mín vegna ef það lækkaði verðið á nauðsynjavörum í staðinn en þetta kex ruglaða land hækkar bara allt sama hvað,“ segir hann.
Annar slær á létta strengi. „Ódýrast að borða bara það sem úti frýs.“
Einn netverji segir að þetta gangi upp á meðan fólk kaupir vörurnar.
„Eitt er að skilja ekki markaðslögmál sem leyfa þessu að gerast. Ef enn eru kaupendur, þá virkar þetta. En annað er að skilja að hráefniskostnaður liggur líklega nálægt 200kr pr bragðaref og þá verða menn að ákveða hvort slík álagning sé ásættanleg. Og það um vetur. Auðvitað þarf að reka verslun með eðlilegum rekstrarkostnaði en þetta keyrir um þverbak,“ segir hann.
„Mjólkuvara (hráefnið) hefur hækkað í verði. Sem fer beint út í verðlagið á ísnum. Einnig sælgæti,“ segir annar.
Annar meðlimur segir að ís sé orðinn að „lúxusvöru“ og stingur ein kona upp á því að fólk hætti bara að kaupa ís, sérstaklega bragðaref.
„Alls ekki, en allt er best í hófi,“ segir þá annar meðlimur.
