Við Íslendingar eru ekkert feimin við það að kvarta undan heimalandinu. Þar fer einna mest fyrir hinu dyntótta veðurfari, verðlaginu sem neitar að hætta að hækka og húsnæðismarkaðnum sem virðist vera innblásinn af stjórnleysistefnunni. Það kemur þó fyrir að við séum ánægð með landið okkar. Í nýjum umræðuþræði á samfélagsmiðlinum Reddit er varpað fram þeirri spurningu hvað hafi breyst til hins betra hér á landi á síðustu 10 árum. Svörin eru margvísleg allt frá útbreiddari notkun á rafrænum lausnum til þess að íslenskir karlmenn séu síður feimnir við að hegða sér á máta sem áður hefur verið tengdur kvenlægum staðalímyndum.

Hér verða tekin nokkur dæmi um svör.

Einn aðili er sérstaklega ánægður með rafrænar lausnir:

„Flest er hægt að gera rafrænt orðið, þarf ekki allt að vera prentað út í þríriti og vottað heldur notar maður rafræn skilríki fyrir margt núorðið. Það er það eina sem mér dettur í hug.“

Það eru þó ekki allir sammála því að það sé ekkert nema gott að segja um rafrænar lausnir:

„Sem er ókostur líka. Þekki einn sem týndi símanum og var að fara að leigja íbúð, gat ekki skrifað undir leigusamningin því hann var ekki með rafræn skilríki og seinkaði það afhendingu um viku.“

„Mér finnst það mikil framför að geta gert hlutina rafrænt, en er sammála þér að það sé afturför að vera neyddur til að gera hluti þannig. Ég vil geta skilið símann eftir heima og samt eiga möguleika á að taka þátt í þjóðfélaginu.“

Kvenlegir drykkir

Einn einstaklingur sem svarar spurningunni segir það hafa breyst til hins betra undanfarin áratug að íslenskir karlmenn séu síður feimnir við að vera eilítið kvenlegri:

„Stereótýpur hvernig karlar „eiga að vera“ hefur batnað.

Mjög saklaust en þó lýsandi dæmi: Fyrir 10 árum var ég að afgreiða á bar og á hverri helgarvakt voru ca 5-10 karlar sem komu þegar vinirnir sáu ekki til, pöntuðu sér cider, sex on the beach eða álíka og báðu um að það yrði sett í annað glas svo að drykkurinn þekktist ekki sem „konudrykkur“. Um daginn tók ég vakt og þetta kom aldrei upp, þvert á móti þá kölluðu þeir á vinahópinn „HEY, FLEIRI SEM VILJA SEX ON THE BEACH?“

Fyndnasta fyrir 10 árum var hversu oft þessir menn voru saman í hóp, vissu bara aldrei af hver öðrum.“

Tölum um tilfinningar

Einn aðili vill meina að það hafi breyst til hins betra hvernig dregið hafi úr þöggun um geðsjúkdóma:

„Geðsjúkdómar minna tabú.“

Annar aðili tekur undir þetta og hrósar einnig íslenskum karlmönnum fyrir að vera opnari:

„Sömuleiðis minna tabú að fara til sálfræðings, já og bara fyrir karla heilt yfir að tjá tilfinningar sínar.“

Þó eru ekki allir sammála því sem taka þátt í umræðunum að Íslendingar séu orðnir skilningsríkari gagnvart þeim sem glíma við andleg veikindi.

Fjölbreyttari flóra veitingahúsa og meiri heimsending

Einn aðili er ánægður með aukin aðgang að heimsendingum en telur það þó tvíeggjað sverð:

Einn aðili fullyrðir að umferðarmenningin sé orðin betri en hún var fyrir 10 árum:

„Mögulega breyting sem hefur skeð á lengri tíma enn tíu árum enn fólk hegðar sér almennt betur í umferðinni upp til hópa. Mun minna um hrað akstur eða að fólk sé að fara yfir á rauðu. Það er ekki svo mörg ár síðan að maður sá einhver fast and the furious fan á impressu sikk sakka milli bíla á 140 uppá hvern einasta dag.“

Enn annar er mjög ánægður með að þurfa síður að hringja til að óska eftir þjónustu eða panta vörur og geti þess í stað treyst á öpp og vefsíður:

„Mér hefur alltaf fundist óþægilegt að hringja eftir þjónustu. Svo er maður með spurningar eða flókna pöntun eða þjónustu. Svo strögglið að kanna hvaða tími henntar. Ég kalla þetta símakvíða.