Páll Bergþórsson fyrrverandi veðurstofustjóri er látinn 100 ára aldri. Hann fæddist 13. ágúst 1923 en lést í gær, 10. mars 2024, á Hrafnistu eftir skammvinn veikindi. Þetta kemur fram í tilkynningu frá Bergþóri syni hans.
Þegar Páll varð 100 ára var eftirfarandi samantekt um ævi hans og störf birt á vef Veðurstofu Íslands:
„Páll fæddist að Fljótstungu í Hvítársíðu 13. ágúst 1923. Hann lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykjavík 1944. Að loknu tveggja ára námi í verkfræði við Háskóla Íslands hélt hann til Svíþjóðar 1947 og stundaði nám í veðurfræði við Sveriges Meteorologiska och Hydrologiska Institut (SMHI) í Stokkhólmi og lauk þar prófi 1949. Hann stundaði frekara nám og rannsóknir í veðurfræði við Stokkhólmsháskóla frá 1953 og lauk fil.kand.-prófi 1955. Á árinu 1958 dvaldist hann í Osló í nokkra mánuði við rannsóknir til undirbúnings tveggja daga veðurspáa. Þá vann hann við rannsóknir á spáaðferðum við Reiknimiðstöð evrópskra veðurstofa (ECMWF) í Reading í Bretlandi hálft árið 1980.
Heim kominn frá veðurfræðinámi 1949 hóf Páll störf sem veðurfræðingur á Veðurstofu Íslands en hann hafði áður starfað þar sem aðstoðarmaður frá 1946 til 1947 og sumarið 1948. Meginverkefni hans á stofnuninni allt til 1982 sneru að almennri veðurspáþjónustu og flugveðurþjónustu. Hann var deildarstjóri veðurfarsrannsókna frá 1982 til 1989. Árið 1989 var Páll skipaður veðurstofustjóri frá 1. október og gegndi því embætti til ársloka 1993, þá sjötugur að aldri.
Auk starfa að veðurþjónustu sinnti Páll fjölþættum verkefnum í hlutverki sínu sem veðurfræðingur. Hann var fulltrúi í starfsnefnd um gagnaöflun og gagnanotkun á norrænum veðurstofum og formaður hennar um skeið. Hann vann veturinn 1954 til 1955, ásamt Bo R. Doos, frumherjastarf við tölvugreiningu og teikningu veðurkorta og oft er í fræðiritum vísað til aðferðar þeirra. Hann flutti veðurfregnir í sjónvarpi frá upphafi þeirra 1967 og allt til 1989. Um skeið var Páll kennari á námskeiðum fyrir flugnema og kenndi í almenna og hagnýta veðurfræði við Háskóla Íslands frá 1971 til 1982. Hann sat í ritnefnd tímaritsins Veðrið frá 1958 til 1978 og lagði því mikið til af áhugaverðu efni.“
„Páll er fræðari af lífi og sál og tengdi veður og hag helstu atvinnuvega landsins, ekki síst landbúnaðar, saman með skipulögðum og skýrum hætti. Hann er kunnur smekkmaður á íslenskt mál, bæði talað og ritað, mjög áheyrilegur fyrirlesari og skrifar afar fallega rithönd. Hann var meðal frumkvöðla hérlendis um rannsóknir á veðurfarsbreytingum og beindi snemma sjónum að hnattrænni hlýnun og þá ekki síst hvaða áhrif hún hefði á íslenskan landbúnað. Þá rannsakaði hann samspil veðurfars og mannfjöldaþróunar. Allt frá 1969 gerði Páll um árabil árlegar spár um hafís við Ísland byggðar á hita á Jan Mayen sumarið og haustið á undan. Þá birti hann um alllangt skeið frá 1976 árlegar spár í apríllok um heyfeng á landinu.
Hann kom veðurfregnum í sjónvarpi þannig á framfæri að auðskilið var almenningi. Hann flutti fjölda útvarpserinda um veður við miklar vinsældir, jafnframt hugleiðingum um lífið í landinu, og bók hans Loftin blá sem út kom 1957 er byggð á þessu efni. Páll hefur ennfremur samið samið bókarhluta, kennsluefni og skýrslur um veðurfræði og ritað mikinn fjölda greina um þau fræði og skyld efni í blöð og tímarit. Ennfremur hefur hann rannsakað landafundi norrænna manna í Vesturheimi um árið 1000, m.a. með ferðalögum þangað vestur, og gaf út bókina Vínlandsgátan um þessi efni árið 1997.
Páll gaf sig mikið að félagsmálum og sat m.a. í stjórn Stúdentafélags Háskóla Íslands, Starfsmannafélags ríkisstofnana, Kaupfélags Reykjavíkur og nágrennis og Landverndar. Ennfremur sat hann í stjórn Íslenska járnblendifélagsins og Flugráði um tíma.
Páll hefur mjög ákveðnar pólitískar skoðanir – er staðfastur sósíalisti – og gegndi ýmsum trúnaðarstörfum í vinstrihreyfingunni. Þannig var hann formaður Æskulýðsfylkingarinnar og Sósíalistafélags Reykjavíkur um hríð og sat í miðstjórn Sameiningarflokks alþýðu – Sósíalistaflokksins, síðar Alþýðubandalagsins og var frambjóðandi þess í Mýrasýslu í Alþingiskosningunum 1956.
Páll var góður lausavísnahöfundur og þýddi söngtexta. Um tíma sá hann við annan mann um skemmtiþátt í útvarpi.“
„Þrátt fyrir að Páll hefði lokið sinni starfsævi á Veðurstofunni og væri kominn á eftirlaun hætti hann síður en svo afskiptum af þeim fræðum sem áttu hug hans allan. Lengstum síðan hefur hann sinnt þessum áhugamálum sínum af kappi og tekið virkan þátt í samkomum og skoðanaskiptum veðurfræðinga og annarra fræðimanna.“
Segja má að Páll hafi lagt sig fram um að lifa lífinu til fulls allt til loka. Mikla athygli vakti þegar hann hélt upp á 95 ára afmælisdaginn sinn, 2018, með því að fara í fallhlífarstökk. Hann fékk hugmyndina eftir að sonur hans Bergþór og tengdasonur hans Albert fóru í fallhlífarstökk. Hann sagði af því tilefni við mbl.is:
„Ég var búinn að búa mig undir þetta í huganum svo það kom mér ekkert mikið á óvart. Það er afskaplega skemmtilegt að finna hvernig þetta rættist. Það er merkilegt að henda sér út og fara upp í 200 km hraða fallhlífarlaus í byrjun og finna ekkert fyrir brjóstinu eða neitt. Ljómandi huggulegt.“
Nánar má lesa um rannsóknir Páls hér.
Árið 1950 giftist Páll jafnöldru sinni Huldu Baldursdóttur læknaritara og veðurstofuritara sem lést 2013. Þau eignuðust þrjú börn. Baldur, kerfisfræðingur, fæddur 1951. Kristín, hjúkrunarfræðingur, fædd 1952 og Bergþór óperusöngvari fæddur 1957. Alls urðu barnabörn Huldu og Páls níu.
