„Ég er með ofnæmi fyrir tíkarstælum, augngotum, bendingum og hlátri. Ég var að taka brennslu á stigavélinni [á mánudaginn] og inn kom svaka skvís sem gerði ekki annað en að gefa mér lúkkið. Það vita allar konur hvaða lúkk ég er að tala um. Lúkkið fer ekki á milli mála,“ segir Heiðrún.
Fyrir þau sem vita ekki hvað „lúkkið“ er, þá er það að vera litin hornauga, að einhver horfi á þig og er augljóslega að dæma þig, finnst lítið til þín koma.
„Það eru til nokkrar útgáfur af fokking lúkkinu. Óþolandi fyrirbæri og fáránlega stór ástæða fyrir því að margir fara aldrei í ræktina,“ segir hún.
„Í ræktinni eigum við ekki að dæma neinn. Þetta er staðurinn sem við komum á til að vinna í okkur sjálfum. Það eru allir velkomnir, stórir sem smáir, feitir og mjóir. Og við klæðum okkur eins og okkur finnst þægilegast. Það kemur engum við hvort við séum í þröngum eða víðum fötum.
Svona í alvöru. Það er 2024 og svona stælar eru ekki í boði. Djöfull ætla ég rétt að vona að viðkomandi taki ekki þetta bull á einhvern sem tekur þetta nærri sér og þorir ekki að mæta aftur vegna stæla og tíkarskaps. Gerum betur og pössum að koma vel fram við alla.“
Heiðrún vakti fyrst athygli á málinu á Instagram og leyndu viðbrögðin sér ekki. Hún fékk aragrúa af skilaboðum frá öðrum konum sem lýstu því sama, þær hafa fengið umrætt „lúkk“ áður.
„Það virðist engin ein stöð vera verri en aðrar. Það voru allar líkamsræktarstöðvar sem ég veit um, og meira segja aðrar sem ég vissi ekki að væru til, nefndar. Þetta lítur út fyrir að vera rosalega algengt,“ segir hún.
Heiðrún segir að margar konur hafi þakkað henni fyrir að tala um þetta og vekja athygli á málinu. Ein sendi: „Vá, takk fyrir að tala um þetta. Ég hélt að þetta væri bara ég.“
„Ég held að þetta sé eitthvað sem við þurfum að laga. Við þurfum að gera okkur grein fyrir því að þetta er að gerast því þetta er að stoppa svo marga sem eru á viðkvæmum stað í að mæta og bæta sig. Fyrsta reglan í því að breyta um líferni, koma sér í ræktina og lifa heilsusamlega, er hreinlega að manni líði vel á staðnum þar sem maður mætir. Að það sé gaman, að hlakka til að mæta, því þá kemur maður alltaf aftur og aftur.
Ef það er kvíði, ef við vitum að það er einhver þarna sem lætur okkur upplifa óöryggi og horfir á okkur með einhverjum svip, er að fara að pískra, benda, þá [eru miklar líkur að við hættum að mæta].“
Heiðrún bætir við að hún sé ekki að meina að fólk þurfi að bjóða alla velkomna skælbrosandi. „Verum bara í okkar eigin heimi, ekkert vera að pæla hvað næsti maður er að gera.“
„Kill them with kindness“
„Besta leiðin til þess að koma í veg fyrir að fólk taki þennan pól á okkur er að brosa. Brostu, kill them with kindness, það er það eina sem virkar. Haltu áfram að mæta, þú ert að mæta fyrir þig. Kvíðinn fer á endanum, trúðu mér,“ segir Heiðrún og rifjar upp þegar hún byrjaði að mæta í ræktina.
„Ég man alveg hvernig mér leið, mér leið illa. Ég man að ég meira að segja hætti í Sporthúsinu því mér fannst allir vera að pískra sín á milli og benda á mig, en það var ekki raunin. Ég fattaði það ekki fyrr en ég varð þjálfari sjálf [..] það er enginn þarna sem skiptir máli að dæma þig. Þeir sem láta svona eru yfirleitt hrokagikkir sem hafa ekki hugmynd um hvað þeir eru að gera í ræktinni.“
Heiðrún ræddi þetta nánar í Story á Instagram.
Sjá einnig: Náði botninum á sundæfingu með eldri borgurum – „Upplifði mikla niðurlægingu að vera þarna“
Heiðrún var gestur í Fókus, spjallþætti DV, í október í fyrra. Hún ætlaði ekki alltaf að verða þjálfari, allavega ekki fyrstu þrjá áratugi lífs hennar. Í þættinum lýsti hún sér sem sófakartöflu með vefjagigt sem reykti en allt breyttist þegar hún var send á sundæfingu með eldri borgurum á Grensás.
