Hann tekur fram í byrjun umfjöllunarinnar að hann hafi aldrei mætt á tónleika Frostrósa meðan þeir voru árviss viðburður á árunum 2002 til 2013 og ekki heldur þegar hefðin var endurvakin í fyrra. „Ef marka má tónleikana á föstudagskvöldið í Eldborg í Hörpu, þá hefur maður ekki misst af miklu,“ segir hann.
Jónas segir að ekki hafi vantað íburðinn og þarna hafi verið nokkrir kórar, einsöngvarar og hljómsveit.
„Útkoman á að vera töfrakennd en var það því miður ekki á föstudagskvöldið. Nokkrir ástsælir jólasöngvar rötuðu vissulega inn í dagskrána, en þeir voru yfirleitt settir upp með óþarfa tilgerð,“ segir hann og bætir við að ekki hafi verið um neina „smáræðis tilgerð“ að ræða.
„Nánast allt var á háa C-inu, ef þannig má að orði komast. Ó helga nótt var svo yfirkeyrð og væmin, með útbólgnum hljómsveitareffektum og ýktum söng, að ég vissi ekki hvaðan á mig stóð veðrið.“
Hann segir að Himnarnir opnast, eftir John Barry, þar sem aðeins karlarnir sungu, hafi verið „óttalegt sterabaul“.
„En verst af öllu var Heyr, himnasmiður eftir Þorkel Sigurbjörnsson, sálmur sem einkennist af auðmýkt og andakt. Hann var svo ofboðslegur hér, eins og skrumskæling á lokahnykknum í óperu eftir Wagner, að hann fékk mig frekar til að kúgast en klappa.“
Jónas segir að þrátt fyrir þetta hafi tónleikarnir ekki verið alsæmir og sumt virkað ágætlega. Nefnir hann til dæmis Hugurinn fer hærra eftir Gloriu Estefan, í flutningi Heru Bjarkar og Margrétar Eir, sem hafi verið gætt viðeigandi tilfinningu.
Samandregið segir Jónas að þetta hafi ekki verið neitt sérstakir tónleikar, en eitt og eitt atriði hafi verið í fínu lagi þó heildarsvipurinn væri ósannfærandi.
„Skrifast það fyrst og fremst á tónlistarstjórn og útsetningar Karls Olgeirssonar, sem einkenndust af væmni og yfirborðsmennsku, svo mjög að það fór um mann aftur og aftur,“ segir hann og gefur tónleikunum tvær og hálfa stjörnu af fimm.
Dómur Jónasar á Vísi um hátíðartónleika Bríetar í Hörpu þann 8. desember síðastliðinn vöktu talsverða athygli á dögunum. Sagði hann að söngstíll Bríetar hafi verið einkennilegur og engu líkara en að söngkonan „syngi í gegnum nefið“ eins og hann orðaði það. Umfjöllun Jónasar vakti talsvert umtal eins og DV greindi frá.
Dóm Jónasar um tónleika Frostrósa má lesa í heild sinni hér.
