„Ég átti ótrúlega fallegt líf með Gústa,“ segir Birna Ólafsdóttir um lífið áður en eiginmaður hennar, Ólafur Ágúst Hraundal, kallaður Gústi, var handtekinn og dæmdur til tíu ára fangelsisvistar. Hann hefur nú setið inni í tvö og hálft ár.

Birna er gestur í Fókus, spjallþætti DV.

Hún ræðir um lífið fyrir og eftir handtökuna, hvernig það er að eiga börn með fanga og hvort það hafi einhvern tíma verið spurning að standa ekki með honum í spilaranum hér að neðan. Brotið er hluti af nýjasta þætti af Fókus sem má horfa á í heild sinni hér eða hlusta á Spotify.

„Við eigum náttúrulega mörg börn með mörgum. Ég á fjögur börn með fjórum mönnum og hann á fjögur börn með fjórum konum, þannig við erum alveg með BA í skilnaði og núverandi og þáverandi og erum orðin góð í því,“ segir Birna og hlær.

„En við áttum lítinn bar sem gekk ágætlega, svo vorum við í hestunum, það var fjölskylduáhugamálið en ég hef alla tíð verið í hestum. Lífið var eins venjulegt og örugglega hjá þér. Ég hef oft verið einstæð móðir, er dugleg og hef bjargað mér, en ég finn að það var margt sem hann gerði sem maður áttaði sig kannski ekki á, maður veit ekki hvað átt hefur fyrr en misst hefur.“

Allt annað í dag en áður

Birna segir að þetta hefur verið erfitt, sérstaklega vegna efnahagsástandsins.

„Það er eitt að eiga skilnaðarbarn og annað að eiga barn með fanga. Ég sit alltaf uppi með börnin. Svo á hann litla tvo sæta stráka fyrir sem eru litlu strákarnir mínir, en því ég er ein þá næ ég ekki að sinna þeim eins og við gerðum áður. Þeir komu alltaf aðra hverja helgi og mánuð á sumrin… Ég hef misst ótrúlega margt. Og síðan hann fór inn hefur allt hækkað, húsnæði, lán, maturinn, matarkostnaðurinn er viðbjóður,“ segir hún.

„Þegar ég var einstæð móðir í gamla daga man ég aldrei eftir því að þetta hafi verið svona erfitt.“

Sjá einnig: Birna segir að fyrsta heimsókn barnanna í fangelsið til pabba þeirra hafi verið átakanleg – „Þau voru ofsalega hrædd“

Leið eins og hann væri dáinn

Aðspurð hvort hún hafi frá því að hann var handtekinn vitað að hún myndi standa með honum í gegnum allt saman svarar Birna:

„Nei, þetta var sannarlega ekki það sem ég vissi að ég myndi gera. Maður fer í rosa sjokk, en ég hefði aldrei gifst Gústa nema því ég elska hann. Ég elska manninn minn, auðvitað verður maður sár og svekktur úr því sem komið er.

En nei, ég man þegar ég fékk fyrsta símtalið, þegar ég heyrði í honum í fyrsta skipti eftir að hann var handtekinn og eftir að hafa ekki fengið að tala við hann í þrjár eða fjórar vikur. Þá kom bara strax yfir mig tilfinningin: „Ég stend með honum.“ En fyrir þann tíma var þetta meira eins og hann væri dáinn. Höggið var svo mikið og sorgin var svo mikil að ég held ég hafi aldrei hugsað að ég væri að fara að skilja, því mér fannst eins og maðurinn væri dáinn, þannig ég var ekkert að hugsa um það.

Svo þegar við giftumst, þá giftumst við í blíðu og stríðu. Ég ætlaði ekki að gifta mig til að skilja.“

Horfðu á þáttinn í heild sinni hér eða hlustaðu á Spotify.

Birna bendir aðstandendum á félögin Afstaða og Bjargráð.