Mikill óhugur hefur verið hjá landsmönnum undanfarið vegna aukins hnífaburðar ungmenna. Bryndís Klara Birgisdóttir lést aðeins sautján ára gömul á föstudaginn af sárum sem hún hlaut í stunguárás á menningarnótt. Síðustu helgi voru tveir stungnir í gistiskýlinu Granda og var hnífi beitt á bæjarhátíðinni Í túninu heima í Mosfellsbæ.
Þjóðin hefur kallað eftir aðgerðum og hefur farið af stað vitundarvakning á samfélagsmiðlum. Mynd af bannmerki og hníf með yfirskriftinni: „Ekki vera aumingi með hníf“ hefur verið í dreifingu um samfélagsmiðla. Einnig hafa áhrifavaldar sent skilaboð varðandi hnífaburð og sagði meðal annars tónlistarmaðurinn Aron Kristinn Jónasson: „Ef þú ert með hníf á þér þá ættirðu að skammast þín. Þú ert aumingi, Guð blessi þig.“
Það eru hins vegar ekki allir sammála um að þetta virki og að þessi ungmenni ættu að vera kölluð aumingjar.
Sálfræðingurinn Hulda Tölgyes vekur athygli á málinu í Story á Instagram og segir þessa krakka ekki aumingja, heldur börn sem þurftu hjálp en komu að lokuðum dyrum.
„Ekkert gerist í tómi. Það eru alls konar gildir, menning, fordómar og valdadýnamík í okkar samfélagi sem ýtir undir ofbeldi. Það dugir ekki til að fordæma hnífaburð. Rétt eins og það dugði ekki til á sínum tíma að segja krökkum að það væri ekki kúl að reykja eða að segja bara NEI við fíkniefnadjöfullinn. Það er svo miklu, miklu flóknara verkefni fyrir höndum,“ segir hún.
„Hvað ætlar barnamálaráðherra raunverulega að gera? Er eitthvað evidence based plan sem á að beita? Hvað nákvæmlega felur „þjóðarátak gegn vopnaburði“ í sér? Er það byggt á hugmyndum einhverra karla? Eða raunverulegum rannsóknum?
Hvers vegna eru drengir með hnífa frekar en stúlkur? Hvers vegna eru menn að beita konur ofbeldi? Drepa þær, nauðga þeim? Hvers vegna geta drengir og menn ekki haft stjórn á hegðun sinni? Hvers vegna kunna þeir ekki að finna tilfinningarnar sínar? Hvers vegna fá allir foreldrar og börn ekki sálfræðiþjónustu ef þau þurfa? Gæti verið að það þurfi allsherjar breytingar að eiga sér stað í þessu baneitraða samfélagi?“
Hún segir að það þurfi að skoða rót vandans.
„Það eru ekki aumingjar sem ganga um með hníf. Það eru krakkar sem samfélagið hefur ekki náð að halda utan um. Mjög líklega traumatiseraðir krakkar sem hafa lengi þurft mikla aðstoð. Sem hafa líklega lengi sýnt þess merki með hegðun sinni en úrræðaleysið er algjört og kerfið fjársvelt. Foreldrarnir fara líka á mis við aðstoð. Við búum í samfélagi sem bregst börnum og fjölskyldum ítrekað.“
Eiginmaður Huldu, Þorsteinn V. Einarsson, kynjafræðingur og umsjónarmaður Karlmennskunnar, tjáði sig einnig um málið og sagði að hnífaburður væri bara ein birtingarmynd.
„Skaðleg karlmennska er ekki frasi til að niðra karla. Hún er í alvöru skaðleg. Lífshættuleg. Ætlum við að láta eins og hnífaburður sé sjálfstæður áhættuþáttur og tengist ekkert kynverund karla?
Ætlum við að uppræta skaðlega karlmennsku með sýnilegri löggu? Ætlum við að uppræta skaðlega karlmennsku með því að kalla þolendur hennar aumingja? Eins og sú upplifun sé ekki nægjanlega ríkjandi nú þegar hjá þeim sem telja sig þurfa að bera hníf?
Við þurfum að skapa samfélag sem styður raunverulega við börn og foreldra þeirra. Samfélag sem umber ekki ofbeldi eða kerfisbundna mismunun í neinu formi. En það er kannski ekki jafn vinsælt að fjármagna slíkar aðgerðir eins og að kaupa stóran sýnilegan plástur?“
Prófaðu að endurhlaða síðuna ef þú sérð ekki færsluna hér að neðan.
View this post on Instagram
