Fjölmiðlakonan Kristjana Svarfdal, betur þekkt sem Kidda Svarfdal, var alin upp í Djúpavík á Ströndum. Árneshreppur er ein afskekktasta byggð landsins og þurfti Kidda að fara með bát eða snjósleða í skólann. Hún rifjar upp nokkur skipti sem hún lenti í lífsháska í nýjasta þætti af Fókus, spjallþætti DV.

Kidda er eigandi og ritstjóri Hún.is og þáttastjórnandi hlaðvarpsins Fullorðins. Brotið hér að neðan er hluti af nýjasta þætti af Fókus sem má horfa á í heild sinni hér.

Þú getur einnig hlustað á Spotify, Apple Podcasts og hlaðvarpsþjónustu Google.

Engar vetrasamgöngur

Kidda var fjögurra ára gömul þegar fjölskylda hennar flutti í Djúpavík.

„Ég man ekkert annað þannig þetta var heimurinn fyrir mér. Það var eðlilegt að vera í heimavistarskóla og fara á bát í skólann, því vetrasamgöngurnar voru engar. Vegurinn lokaðist í október og var svo opnaður í maí. Við fórum á mánudegi og komum heim á föstudegi ef veður leyfði, en það var alls ekkert alltaf,“ segir hún.

„Eins og með bátinn, þá þurfti bara að vera gott í sjóinn. Pabbi var bara með GPS þess tíma. Ég man það var held ég siglt í einn og hálfan tíma beint og síðan þurfti að taka beygju og þá myndum við hitta á höfnina sem við vorum að fara á, og sú höfn var aldrei neitt rosalega þægileg. Það var oft mikill sjór við höfnina og það var oft siglt að, hent töskunni upp á. Siglt frá, siglt að og við upp á. Þannig það þurfti alls konar kúnstir til að koma okkur í skólann.“

Keyptu snjósleða eftir hættulegt atvik

Eftir eitt sérstaklega slæmt atvik þegar Kidda varð næstum á milli hafnarinnar og bátsins – og hefði líklegast dáið – fundu foreldrar hennar aðra leið við að koma henni og bróður hennar í skólann.

„Fljótlega eftir þetta keyptu þau snjósleða og þá fórum við á snjósleða yfir fjallið í skólann,“ segir Kidda og bætir við að ferðin hafi verið um klukkustund.

Það gekk ekki áfallalaust fyrir sig og voru nokkur atvik þar sem Kidda lenti í hættulegum aðstæðum.

„Ég var náttúrulega kvíðabolti. Þetta var bara einhvern veginn þannig að eftir eitt áfall, þar sem eitthvað gerðist og hjartað manns fór á fullt, þá þurfti maður bara að dusta af sér snjóinn, fara aftur upp á sleðann og halda áfram. Svo var ég greind með kvíða átján eða nítján ára, sem hefði kannski ekki átt að koma neinum á óvart.“

„Ég var sannfærð um að þeir kæmu ekki til baka“

„Það kom fyrir einu sinni að sleðinn valt. Það var maður úr sveitinni sem sótti okkur á sleða og við vorum komin hinum megin í fjörðinn og ætluðum yfir fjallið en misstum sleðann ofan í á því það brotnaði undan. Ég og bróðir minn vorum bara tvö með þessum manni, svo kom stormur og þeir náðu honum ekkert upp. Ég var bara þarna til hliðar grenjandi,“ segir Kidda. Hún var um átta ára gömul á þessum tíma.

„Þeir fóru með mig að einhverju húsi þarna, eyðibýli, og sögðu mér að bíða á meðan þeir myndu reyna að losa sleðann. Á meðan sat ég og horfði út í snjóinn, það var allt bara hvítt, þetta verður alveg blint, og beið. Ég var sannfærð um að þeir kæmu ekki til baka og var að hugsa hvað ég ætti að gera, hvort ég ætti að brjótast inn í húsið. Svo komu þeir til baka og við enduðum með að þurfa að labba í einhvern einn og hálfan tíma.“

Kidda ræðir nánar æskuna í spilaranum hér að ofan. Brotið er hluti af nýjasta þætti af Fókus sem má horfa á í heild sinni hér, eða hlusta á Spotify. 

Fylgstu með Kiddu á Instagram og hlustaðu á hlaðvarpið hennar Fullorðins hér.