Eins og með aðrar sögur er best að byrja á byrjuninni. Árið 1998 giftist Paige Rob Dixon en hún hafði áður verið gift en var barnlaus. Rob kom úr vel stæðri fjölskyldu og kom vel fyrir. Hjónin ákváðu að setjast að í Grand Junction í Colorado. Þar lifðu þau í vellystingum, eignuðust þrjú börn saman og lífið lék við þau – allavega til að byrja með.
„Góði Rob“ og „slæmi Rob“
Þegar leið á hjónabandið varð það stormasamt. „Það var ólga í sambandi þeirra,“ sagði saksóknarinn Dan Rubinstein í samtali við Crime Watch Daily um málið. „Hann hótaði henni og kom með fullyrðingar sem leiddu til þess að fólk varð áhyggjufullt.“
Frank Birgfeld, faðir Paige, segir að hann hafi hugsað um Rob sem tvær mismunandi manneskjur, „góða Rob“ og „slæma Rob“. Í byrjun sambandsins hafi „góði Rob“ ráðið ríkjum en þegar leið á sambandið hafði „slæmi Rob“ tekið við stjórninni. Í október árið 2004 hringdi Paige í neyðarlínuna. „Eiginmaður minn og ég vorum að rífast. Hann vill að börnin verði hjá honum og hann sagði að þegar ég kæmi heim þá myndi ég finna þau öll myrt,“ sagði Paige í símtalinu. Lögreglan náði að leysa úr málinu án allra afleiðinga og Rob var ekki ákærður þrátt fyrir grófar hótanir.
Ári seinna hringdi Paige aftur í lögregluna og sagði þá að Rob hafi beitt hana líkamlegu ofbeldi. Í kjölfarið lauk hjónabandi þeirra en þá þurfti Paige að glíma við nýtt vandamál, hún varð að finna leið til að viðhalda lúxuslífi sínu.
Fann æskuástina á ný
Faðir hennar segir að dóttir hans hafi alltaf verið mikill frumkvöðull og að það hafi sannað sig eftir að hjónabandinu lauk. Eftir skilnaðinn fór hún að kenna dansnámskeið fyrir börn, fór í söluferðir fyrir eldhúsáhaldafyrirtæki og seldi brjóstagjafaslæður. „Hún virtist hafa það fínt.
Á sama tíma hafði Paige hafið ástarsamband við Ron Biegler, æskuástina sína og fyrrverandi eiginmanni sínum. Þau giftust skömmu eftir útskrift en það entist ekki lengi, þau héldu samt alltaf í sambandi og nú byrjuðu þau að hittast á ný. Ron bjó í Denver og það voru því um 400 kílómetrar á milli þeirra Paige.
Tvöfalt líf
Þann 28. júní árið 2007 hittust Paige og Ron á miðri leið og fóru í lautarferð saman. Um kvöldmatarleytið settist Paige upp í bílinn sinn og hélt heim á leið. Venjulega tók ferðin um 2 klukkutíma en þegar klukkan fór að nálgast miðnætti var Paige ekki enn þá komin heim. Morguninn eftir hringdi Ron í lögregluna sem hóf rannsókn á hvarfi hennar.
Lögreglan byrjaði á því að tala við nánustu aðstandendur Paige. Ron Biegler var fljótt strokaður út af listanum. Eftir það beindi lögreglan sjónum sínum að Rob Dixon en hann var staddur langt frá fyrrverandi eiginkonu sinni þegar hún hvarf. Lögreglan ákvað þá að skoða símayfirlitið hjá Paige og komst þá að því að hún lifði tvöföldu lífi.
Í ljós kom að Paige var einnig í kynlífsvinnu. Hún hélt uppi vændisfyrirtækinu Models Inc. og var með marga kúnna. Þetta kom fjölskyldunni í opna skjöldu og hafði Paige náð að fela þennan part af lífi sínu einkar vel.
Þetta opnaði rannsókn lögreglunnar afar mikið en gerði hana þó ekki auðveldari. Með þessari uppgötvun lágu fleiri undir grun og ljóst var að fleiri leyndarmál gætu komið upp á yfirborðið.
Bíllinn fannst í ljósum logum
Þremur dögum eftir að Paige hvarf fannst bíll hennar í ljósum logum á bílastæði. Þrátt fyrir að öll sönnunargögn virtust í fyrstu vera ónýt fann lögreglan nokkrar vísbendingar. Til að mynda var búið að færa bílstjórasætið alveg aftur, það var afar furðulegt í ljósi þess að Paige var frekar lágvaxin.
Lögreglukona sem var svipuð Paige á hæð prófaði að setjast í sætið en náði ekki einu sinni niður á bensíngjöfina. Þá fann lögreglan einnig skrifblokk sem Paige notaði til að skipuleggja dagana sína. Þessi skrifblokk var af einhverri ástæðu ekki brennd en hins vegar var búið að rífa úr blaðsíðurnar fyrir síðustu fjóra dagana. Eins fundust persónulegir munir á víð og dreif.
Karlmannshárkollur og stinningarlyf
Lögreglan ákvað þá að leita aftur í símayfirlitinu hjá Paige. Þar sást að maður sem kallaður var Jim hafði hringt í Paige á meðan hún var í lautarferðinni með Ron Biegler. Þá sást einnig að daginn sem Paige týndist hafði þessi Jim hringt alls fimm sinnum í hana, þrisvar um daginn og tvisvar um kvöldið.
Jim hafði notast við einnota síma til að hringja í Paige og var því erfitt fyrir lögregluna að finna hann. Að lokum fann lögreglan Jim sem hét réttu nafni Lester Jones. Við nánari rannsókn komst lögreglan að því að Jones vann rétt hjá bílastæðinu þar sem bíll Paige fannst í ljósum logum. Jones hafði verið dæmdur fyrir kynferðislegt ofbeldi og mannrán á fyrrverandi eiginkonu sinni. Þá var hann einnig afar hávaxinn sem passaði við það að bílstjórasætið í bíl Paige var stillt í öftustu stillingu.
Lögreglan yfirheyrði Jones en það bar lítinn árangur. Á meðan hann var í yfirheyrslunni leitaði lögreglan að sönnunargögnum á vinnustað hans. Þar fundust meðal annars upplýsingar um brjóstastærð og kynlífsvenjur hjá konum í kynlífsvinnu, karlmannshárkollur og mikið af stinningarlyfjum. Einnig fannst bensíntankur sem, samkvæmt yfirmanni Jones, var ekki á réttum stað.
Jones neitaði þó að hafa gert nokkurn skapaðan hlut. Þrátt fyrir að allar leiðir lægju til hans vantaði lögregluna eitt afar stórt sönnunargagn. Paige fannst aldrei og því vissi enginn hvað hafði orðið um hana í raun og veru, hvort hún væri á lífi eða látin. Jones var því að lokum látinn laus.
Lífstíðarfangelsi
Vorið 2012, tæpum fimm árum eftir að Paige hvarf, var göngumaður á ferð um 100 kílómetrum frá staðnum þar sem persónulegu munirnir fundust á víð og dreif. Á göngu sinni rakst maðurinn á lík sem hafði rotnað nokkuð mikið. Þetta reyndist vera líkið af Paige Birgfeld.
Á líkinu var taulímband yfir munni fórnarlambsins í kringum kjálkann og alveg aftur á hnakka. Þetta sýndi að Paige var rænt áður en hún var drepin. „Þú setur ekki taulímband á manneskju sem er nú þegar látin,“ sagði Rubinstein saksóknari. „Að lokum gátum við skorið úr um að Lester Jones var eina manneskjan sem gæti hafa gert þetta,“ bætti hann við en Jones hafði áður verið ásakaður um mannrán.
Fjórum árum síðar var dæmt í málinu en Jones slapp við fangelsi, kviðdómurinn var ekki sannfærður um sekt hans. Rubinstein ákvað þó að reyna að kæra Jones aftur tveimur mánuðum síðar. Þá tókst að sannfæra kviðdóminn um að Jones væri í raun og veru sekur. Níu og hálfu ári eftir að Paige hvarf var Jones dæmdur í lífstíðarfangelsi fyrir mannrán og morðið á Paige Birgfeld.