Skúli Mogensen, forstjóri flugfélagsins Wow Air hefur vaðið eld og brennistein til að bjarga flugfélagi sínu síðustu vikur, en í morgun var það staðfest að WOW Air er hætt starfsemi. Það þarf þó ekki að hafa áhyggjur af Skúla Mogensen, enda hefur hann komið víða við og sýslað margt á ævinni. Hér eru fimm hlutir sem þú vissir hugsanlega ekki um Skúla.
Skúli er fæddur þann 18. september árið 1968, en hann hélt nýverið uppá glæsilegt fimmtugsafmæli. Hann er elsti sonur Brynjólfs Mogensen, bæklunarlæknis og Önnu Skúladóttur, löggilts endurkoðanda og fyrrverandi fjármálastjóra Reykjavíkurborgar. Raunar dvaldi Skúli í Svíþjóð öll æskuárin þar sem faðir hans var í sérfræðinámi og síðar doktorsnámi. Skúli talar því reiprennandi sænsku og hefur það gagnast honum vel, til dæmis þegar tölvufyrirtæki hans Oz var í samningaviðræðum við sænska risann Ericsson á árum áður.
Skúli flutti til Íslands ásamt fjölskyldu sinni á unglingsárunum og settist á skólabekk í Hagaskóla. Síðar nældi hann sér í framhaldsskólapróf í Menntaskólanum við Hamrahlíð, þar sem honum fannst ríka of mikil kapitalísk hugsjón meðal kennaranna. Leiðin lá síðan í Háskóla Íslands þar sem Skúli lagði stund á heimspeki og stjórnmálafræði. Það nám kláraði hann ekki og í raun er hann ekki með háskólapróf, líkt og heimsþekktu milljarðamæringarnir og forstjórarnir Bill Gates og Mark Zuckerberg.
Eftir nám í Menntaskólanum í Hamrahlíð fór Skúli sem skiptinemi til Bandaríkjanna og bjó hjá frumkvöðli í San Diego í Kaliforníu. Hann hefur látið hafa eftir sér að þar hafi hann fengið viðskiptabakteríuna. Hann fór með spariféð sitt með sér til Bandaríkjanna og stofnaði reikning hjá verðbréfamiðlara aðeins sautján ára gamall. Síðan þá hefur hann fylgst vel með mörkuð og keypt og selt hlutabréf.
Skúli stofnaði fyrirtækið Scandic hf. með Ragnari Þórissyni árið 1993 og sérhæfðu þeir sig í að selja körfubolta- og fótboltamyndir á Íslandi. Þeir sem voru í grunnskóla um miðjan tíunda áratug síðustu aldar muna eflaust eftir þessu íþróttamyndaæði sem greip um sig og getum við þakkað Skúla fyrir það.
En Ísland var ekki nógu stórt fyrir þá Ragnar og Skúla því þeir sölsuðu undir sig Norðurlöndin líka. Svo mikið var að gera hjá tvímenningunum að Skúli þurfti að flytja til Danmerkur til að sjá um söluskrifstofu Scandic þar.
Árið 1994, rétt eftir heimsmeistaramótið í knattspyrnu í Bandaríkjunum, voru einnig sagðar fréttir af miðabraski þeirra Skúla og Ragnars. Hermdi fréttin að Upperdeck, fyrirtækið sem framleiddi íþróttamyndirnar, hafi úthlutað þeim 100 miðum á úrslitaleikinn í Los Angeles og var ætlunin að Skúli og Ragnar kæmu miðunum til úrvalsviðskiptavina sinna. Skúli og Ragnar mættu hins vegar fyrir utan leikvanginn Rose Bowl þar sem úrslitaleikurinn fór fram og seldu miðann á 100 dollara stykkið, og græddu um tvær milljónir króna á miðabraskinu. Óljóst er hvort þeir hafi viljandi braskað með miðana eða misskilið þessa gjöf Upperdeck.
Skúli er ekki mikið fyrir að bera sitt einkalíf á torg í fjölmiðlum. Hann er þó KR-ingur og æfði fótbolta með félaginu á yngri árum. Þá ku hann hafa mikinn áhuga á málaralist og teiknaði mikið, iðju sem hann þurfti að leggja til hliðar eftir að viðskiptalífið kallaði af miklum þunga. Þá segir sagan að hann geti einnig smassað bolta eins og enginn sé morgundagurinn á tennisvellinum – eða svo gerði hann allavega hér í denn.
Þegar Skúli var aðeins 21 ára tók hann við rekstri Hótel Borgar í félagi við tvo aðra – þá Birgi Bieltvedt og Bjarna Þórhallsson. Þremenningarnir breyttu miklu á Borginni og töldu staðinn vera fína tilbreytingu við skemmtistaði eins og Tunglið, sem hét þá Laguna og Casablanca. Taldi Skúli þá staði vera orðna þreytta.
Nokkrum árum síðar tók Skúli svo við rekstri Tunglsins ásamt útrásarvíkingnum Björgólfi Thor Björgólfssyni, sem vart þarf að kynna.
Var Skúli kokhraustur í fjölmiðlum og sagði að ákveðin þreyta væri komin í íslenskan veitingahúsarekstur og að menn væru að opna nýja staði á gömlum grunni og það eina sem þeir væru að gera væri að mála einn vegg og breyta um nafn. Því var Tunglinu gjörbreytt undir stjórn þeirra félaga og höfðu þeir eitt mottó, ef marka má atvinnuauglýsingar:
„Vanir menn – vönduð vinnubrögð“
