Fermingar eru framundan, en þær fyrstu verða 24. mars. Samkvæmt tölum Hagstofunnar eru einstaklingar sem verða 14 ára í ár um 4.300 talsins og því ljóst að mikill fjöldi mun fermast, þó að alltaf séu einhverjir sem kjósi að sleppa því.
Þau okkar sem hafa fermst eiga minningar um fermingardaginn: góðar, slæmar, vandræðalegar, fyndnar og allt þar á milli.
DV fékk nokkra þekkta einstaklinga til að rifja upp fermingardaginn og deila með lesendum mynd og minningu frá þessum merkisdegi.
Hafdís Björg Kristjánsdóttir, einkaþjálfari hjá World Class, 12. apríl 2001
„Ég fermdist með frænku minni og frænda. Ég man hvað mér fannst ég svo fullorðin og fullfær um að taka mínar ákvarðanir þar sem ég væri nú að fermast, hélt svo mikið að allt myndi breytast, en allt var eins daginn eftir og ég ekkert vitrari. Ég eignaðist minn fyrsta hest og var það versti hestur sem nokkur maður gæti hugsað sér, man í eitt skipti þegar mamma ætlaði að prófa hann, því foreldrar mínir héldu að ég væri bara svona óörugg með hann og kynni ekki almennilega á hestinn. En mamma stökk á bak og hann kastaði henni af sér og rifbeinsbrotnaði hún við fallið. Eftir það vorum við fljótar að skipta honum út fyrir einn gamlan og góðan reiðhest.“
Aron Leví Beck, stjórnmálamaður, 13. apríl 2003
„Ég þurfti að fara úr eigin fermingarveislu (með fermingarpeningana í jakkafatavasanum) til þess að taka á móti verðlaunum „besti markvörðurinn“ á íshokkímóti sem hét Björninn Cup. Þar kepptu bæði íslensk og erlend lið, ég var yngstur á mótinu og því afar ánægður með árangurinn.“
Eva Ruza, skemmtikraftur og gleðigjafi, 27.mars 1997
„Ég klæddi mig á fermingardaginn og fannst ég mesta gella i heimi í fötum úr 17. Var orðin 180 sentimetrar á hæð en fór samt í skó sem bættu 10 sentimetrum við hæðina. Gekk út í daginn og fannst ég geggjuð. Í dag, hins vegar, átta ég mig á því að ég var aðeins að misskilja lífið og útlit mitt. Í kirkjunni sat besta vinkona mín á svölunum og geiflaði sig og gretti allan tímann framan í mig, ég hristist og grét af hlátri aftast og mamma starði á mig með augum sem hefðu getað drepið. Henni fannst ég ekkert sérstaklega þroskað fermingarbarn. Fermingarmyndin mín er skólabókardæmi um að það er von fyrir alla.“
Ólafur Páll Gunnarsson útvarpsmaður, 1983
„Ég man að mér þótti þetta hátíðlegt allt saman og nokkuð skemmtilegt. Ég fór svo í bíó um kvöldið.“
Pétur Örn Guðmundsson tónlistarmaður, 31. mars 1985
„Ég fór aldrei í fermingarmyndatöku því mér fannst það svo lummó. En eins og alvöru fermingarbarn gat ég ekki beðið með að taka upp gjafirnar og þá sér í lagi eina. Ég átti von á því nefnilega að fá Sinclair Spectrum-tölvu sem var aðalmálið á þessum tíma. Ósk mín rættist og síðan hefur ekki slökknað á tölvunum hjá mér.“
Karl Olgeirsson tónlistarmaður, 31. mars 1986
„Þvílíkur tími til að fermast. Ég fór á hárgreiðslustofu í blástur fyrir athöfnina! Mánuði seinna gerðu Pálmi, Helga og Eiki Hauks slíkt hið sama og stigu svo á svið í Bergen með fyrsta framlag okkar í Eurovision.“
Valdimar Víðisson, skólastjóri og formaður fjölskylduráðs í Hafnarfirði, 3. maí 1992
„Eftirminnilegur dagur í alla staði. Sérstaklega áhugavert að enginn fugl hafi séð sér tækifæri í því að búa til hreiður í þessum fallega rauða makka sem var á hausnum á mér.“
