Uppstilling á framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík veitir ágæta innsýn í það sem er að gerast á bak við tjöldin í flokknum.

Liðsmenn Guðlaugs Þórs virðast hafa náð lykilstöðu og hafið hreinsanir.

Þeir vildu skipta öllum fyrri frambjóðendum út og handvelja nýja úr eigin röðum. Til að ná því fram hönnuðu þeir „leiðtogaprófkjör“ og sniðgengu hefðbundið prófkjör.

Áslaug Friðriksdóttir (Sophussonar) var ekki í náðinni, þó hún hafi fengið næstbestu útkomu í “leiðtogaprófkjörinu” og hefði lýst vilja til að starfa áfram fyrir flokkinn.

Hún hefur þó talsverðan stuðning og hefði án efa fengið mun betri kosningu ef um hefðbundið prófkjör hefði verið að ræða.

Henni var einfaldlega kastað á dyr.

Þetta má glöggglega sjá í skrifum hennar á Facebook og svörum Eyþórs Arnalds við þeim.

Áslaug segir (feitletrun er mín):

“Kæru vinir, enginn getur gengið að neinu vísu í pólitík. Góður stuðningur í hefðbundnum prófkjörum hefur litla þýðingu, þegar leikreglum er breytt og uppstillingarvaldið sett í fárra hendur.

Mér eru það vissulega vonbrigði að eiga ekki sæti á framboðslista Sjálfstæðisflokksins fyrir borgarstjórnarkosningarnar í vor. Ég óskaði eftir að skipa 2. sæti listans, þrátt fyrir að vita að ég hefði ekki stuðning meirihluta kjörnefndar nema nýr leiðtogi styddi þá tillögu. Svo reyndist ekki vera og því fór sem fór.”

Og Eyþór bregst við þessu og segir:

“Vel orðað og rétt”, sagði Eyþór.

Sem sagt, Áslaug var rekin og kvödd með kinnhesti á leiðinni út…

Niðurstaðan var ekki úr lýðræðislegu kjöri heldur ákveðin af fámennri klíku.