Það kemur æ betur í ljós að ásakanir RÚV og fleiri fjölmiðla á fyrrum mennta-og barnamálaráðherra voru tilhæfulausar með öllu. Á Alþingi í gær reyndi stjórnarandstaðan að gera forsætisráðherra tortryggilega en Kristrún hafði svör við öllu. Framkoma sumra talsmanna stjórnarandstöðunnar var aumkunarverð og óhætt er að taka undir það að Hildur Sverrisdóttir úr Sjálfstæðisflokki hafi orðið sér til minnkunar í þinginu. Forsætisráðherra þurfti einnig að ávíta talsmann Miðflokksins sem flutti mál sitt eins og kjáni.
Orðið á götunni er að Guðrún Hafsteinsdóttir, nýkjörinn formaður Sjálfstæðisflokksins, hafi klúðrað tækifæri til að hefja sig upp úr þeim lágkúrulega málflutningi sem hefur einkennt þetta mál. Hún sullaði bara í sama drullupollinum og aðrir þingmenn flokksins og ekki örlaði á forystuhæfileikum. Hún virðist vera upptekin af því að óþekkt kona, sem hafði enga stöðu í málinu, skyldi ekki fá skjóta afgreiðslu á erindi sínu hjá forsætisráðherra sem“ gerði ekkert í sex daga“ í málinu, að sögn Guðrúnar. Hvert var hið brýna erindi? Óþekkta konan sætti sig illa við að fyrrum ráðherra gegndi stöðu sinni. Hvers vegna allt í einu núna? Ef málið var svona hættulegt, hvers vegna hafði konan ekki brugðist við í desemberlok, í janúar eða í febrúar en ekki bara allt í einu þegar komið var fram í mars? Hvað gerðist skyndilega sem kallaði á að forsætisráðherra landsins tæki við óskýru erindi óþekktar manneskju úti í bæ og setti það í forgang?
Væntanlega mun skýrast hvers vegna þetta einkennilega mál fékk vængi. Vonandi verður upplýst fljótlega hvaða öfl voru að baki og hvernig mál þróuðust.
Margir hafa orðið til að hneykslast á framgöngu ríkisfjölmiðilsins í þessu máli. Fréttaflutningur RÚV í því er fyrir neðan allar hellur og kallar á skýringar á því hvernig það getur gert að ríkisfjölmiðillinn birti „frétt“ sem er röng í öllum efnisatriðum – í raun ekkert annað en gagnrýnislaus endurómur á tilhæfulausum dylgjum og lygum frá manneskju úti í bæ. Ekki vænkaðist hagur stofnunarinnar í gær þegar fjallað var um málið í Silfrinu og Helgi Seljan gerður að talsmanni RÚV til að svara þeim gagnrýnisröddum sem heyrst hafa um allt samfélagið. Er hann heppilegur talsmaður RÚV þegar fjallað er um vafasaman fréttaflutning þar á bæ? Hefur hann ekki lokið störfum hjá RÚV fyrir margt löngu? Er hann afturgenginn? Hefði ekki verið við hæfi að útvarpsstjóri sjálfur kæmi fram í þættinum og stæði fyrir máli sínu í stað þess að senda þennan umdeilda mann til að reyna enn frekar að afvegaleiða málið?
Orðið á götunni er að reiðialda gangi nú yfir þjóðfélagið út af þessu einkennilega máli sem ýmsir hafa reynt að gera sér mat úr en ekki haft erindi sem erfiði. Margir hafa lagt orð í belg. Þannig hefur hin reynda fjölmiðlakona, Þóra Kristín Ásgeirsdóttir, bent á fjölmargar staðreyndavillur RÚV og svo hræsni sumra stjórnmálamanna: „Ótrúlegasta fólk hefur svo látið draga sig á geislabaugnum út í þetta skítafen og Jón Gunnarsson boðar fleiri „beinagrindur“ í boði flokksins. Leirburðurinn var rakinn inn í eldhús fyrrverandi tengdamóður barnsföður ráðherrans sem sá ástæðu til að senda málið til Áslaugar Örnu þingmanns Sjálfstæðisflokksins og kalla eftir fundi með forsætisráðherra um málið. (Hvergi nema á Íslandi væri einhliða frásögn þessarar konu, sem á enga aðild að málinu, orðin burðarás í fyrstu frétt á stærsta og virðulegasta miðli landsins án þess að staðreyndir væru tékkaðar af).“
Fyrr í þessum mánuði vann Guðrún Hafsteinsdóttir frækinn sigur á landsfundi Sjálfstæðisflokksins þegar hún lagði að velli í formannskjöri fulltrúa flokkseigenda, sægreifa og Morgunblaðsins. Það var hraustlega gert og óvænt. En það er ekki nóg að vinna þá kosningu. Nýr formaður þarf að taka sér það vald sem er í boði og hann þarf að setja mark sitt á umræðuna en ekki láta nægja að fljóta með straumnum í ómerkilegum málflutningi. Formaður sem lyftir sér ekki strax upp úr sandkassanum mun ekki ná neinum markverðu árangri. Guðrún Hafsteinsdóttir verður að gera sér grein fyrir því að nú verður hún sem formaður Sjálfstæðisflokksins borin saman við menn eins og Geir Hallgrímsson, Þorstein Pálsson, Davíð Oddsson og Geir Haarde, svo einungis sé litið aftur til síðustu 50 ára. Þegar þeir réðu ríkjum í flokknum var fylgi hans meðal kjósenda yfirleitt þriðjungur eða jafnvel meira. Þegar Guðrún tekur við flokknum er fylgið komið niður í 19 prósent eftir 15 ára valdaferli Bjarna Benediktssonar.
Orðið á götunni er að Guðrún hafi heldur betur verk að vinna ætli hún að snúa flokknum af vegi hrörnunar. Hún hefur slegið um sig með því að fram undan sé endurreisn flokksins á grundvelli gamalla slagorða eins og „stétt með stétt“ sem á sínum tíma var yfirfærsla á vígorði nasista. Þannig að hættur leynast víða. Sennilega væri heppilegra að nota yfirfærslu Útvarps Matthildar frá árunum upp úr 1970 þegar „stétt með stétt“ var snúið yfir í „stétt á stétt ofan“. Það hefur sennilega aldrei átt eins vel við og núna þegar sægreifar, handhafar gjafakvótakerfisins, fitna stöðugt eins og púkinn á fjósbitanum á meðan þjóðin berst harðri baráttu við ofurvexti og verðbólgu.
Ætli Guðrún Hafsteinsdóttir að ná raunverulegum völdum í flokknum verður hún að hefja þar tiltekt fyrr en seinna. Hún getur ekki reitt sig á talsmenn sem eru ótrúverðugir og alls ekki það fólk sem vann skipulega gegn henni í formannskjörinu. Hún hefur verk að vinna og tíminn er naumur.
Orðið á götunni er að uppþotið í kringum Ásthildi Lóu Þórsdóttur muni einungis bæta stöðu Flokks fólksins og ríkisstjórnarinnar og auka samstöðu stjórnarflokkanna. Andstæðingarnir verða því að vanda sig betur næst þegar þeir láta til skarar skríða.
