Pólitísk óeining hefur komið illa niður á námsgagnagerð á Íslandi og á rúmum 30 árum hafa framlög ríkisins til námsgagnagerðar skroppið saman um 2/3, voru 21 þúsund krónur á barn árið 1991 en eru núna sjö þúsund krónur. Námsefnið er ekki endilega lélegt, sem slíkt, en það er gamalt og úr sér gengið og t.d. hefur ekki komið nýtt námsefni í trúarbragðafræði í meira en 20. Þórdís Jóna Sigurðardóttir, forstjóri Miðstöðvar mennta og skólaþjónustu, er gestur Ólafs Arnarsonar í hlaðvarpi Eyjunnar.
Þórdís Jóna segir okkur búa við þann kalda veruleika að pólitísk óeining hafi verið um málaflokkinn. Þegar grunnskólarnir voru fluttir frá ríki til sveitarfélaga, árið 1991, hafi verið ákveðið að námsgagnagerð yrði áfram hjá ríkinu en fylgdu ekki með í flutningnum. Hún bendir á að þá hafi framlög ríkisins til námsgagnagerðar numið 21 þúsund krónum á bar, uppreiknað til verðlags í dag.
„Í dag er þessi tala sjö þúsund krónur.“ Hún segir að ekki sé óeðlilegt, miðað við þetta, að kvartað sé undan gæðum námsgagna. „Námsefnið sem kennarar fá þykir þeim gott. En það er oft orðið ótrúlega gamalt. Forgangurinn er stærðfræði og íslenska, sem samt er ekki endurnýjað nógu oft. en það hefur ekki verið gefið út efni í trúarbragðafræði í yfir 20 ár …“
Og það hefur nú ýmislegt breyst í þessum heimi síðan …
„Oh my god, heldur betur, oh my god, segi ég nú bara.“
Og vel við hæfi að orða það svo …
„Af því að það hefur verið pólitísk óeining um þetta og ekki náðst samkomulag þá hefur frekar verið dregið úr.“
Þórdís Jóna nefnir íslenskuna sem dæmi og segir að ef það sé eitthvað sem við verðum að leggja áherslu á þá sé það að aðstoða börnin okkar við að læra tungumálið.