Smæð íslensku krónunnar gerir það að verkum að Seðlabankinn og stjórnvöld sjá sig knúin til að setja reglur sem í raun setja íslensku lífeyrissjóðina í gjaldeyrishöft. Jón Bjarki Bentsson telur heppilegra að rýmka mjög heimildir sjóðanna til erlendrar fjárfestingar, jafnframt því sem hann telur auknar heimildir þeirra til fjárfestinga í íbúðarhúsnæði styðja við og auka fjölbreytni á íslenskum leigumarkaði. Jón Bjarki er gestur Ólafs Arnarsonar í Markaðnum á Eyjunni.
„Það er eiginlega tvíþætt áskorun fyrir regluverkið; annars vegar að passa þeim mun betur að samkeppni sé eftir sem áður virk á milli þeirra á þessum fjármögnunarmörkuðum og ramminn sé skýr, en líka þetta, að þeim séu ekki settar óhóflegar skorður í því hvernig þessu fjármagni er ráðstafað því að þetta er nú það sem fyrir okkur liggur að lifa á á efri árum og ég held að því fleiri möguleika sem lífeyrissjóðirnir hafa til fjárfestinga, án þess að settar séu einhverjar ónauðsynlegar skorður, þær skorður sem séu settar séu rökréttar, því betur komum við og okkar fólk til með að hafa það í ellinni,“ segir Jón Bjarki.
Hann segir alla slökun á regluverki og það t.d. að nú sé farið að hækka þakið á erlendum fjárfestingum þeirra vera mjög til bóta. „Ég var reyndar og er þeirrar skoðunar að það sé óþarfi í rauninni að fara fetið eins og verið er að gera núna. Þetta mjakast upp, fyrst var tekin 1,5 prósenta hækkun og verður held ég næstu ár, svo eitt prósent á ári. Ég þekki nú fólk víða í lífeyrissjóðakerfinu og ég veit að þetta er skynsamt fólk sem ber hag umbjóðenda sinna fyrir brjósti. Þau myndu aldrei fara að missa sig í óhóflegum erlendum fjárfestingum, jafnvel þó að þessar reglur væru rýmkaðar mun hraðar, þannig að ég hefði viljað sjá þetta gerast hraðar.“
Jón Bjarki nefnir líka heimildir lífeyrissjóða til fjárfestinga í íbúðarhúsnæði sem hafa nú verið rýmkaðar. Hann telur að það styðji við og geri jafnvel fjölþættari flóruna af stærri leigufélögum.
Aðspurður um hömlurnar sem settar eru á erlendar fjárfestingar lífeyrissjóðanna, hvort þær séu ekki skýr birtingarmynd þess að gjaldmiðillinn sé vandamál á Íslandi, segir Jón Bjarki ljóst að gjaldmiðillinn sé að minnsta kosti áskorun. „Myntin okkar er annað hvort minnsta eða næstminnsta fljótandi minnt í heimi, ég man hreinlega ekki hvaða annar gjaldmiðill er þarna að keppa við okkur, en miðað við hvað hún er pínulítil þá hefur okkur nú gengið betur heldur en árin fram að hruni að eiga við þessa litlu mynt. En það kostar að vera með litla sjálfstæða mynt og sá kostnaður birtist með mörgu móti. Þetta er ein birtingarmyndin, að Seðlabankinn sér sig knúinn, og stjórnvöld, til þess að hafa svona reglur sem eru ekki í alla staði heppilegar.“