Alþekkt er að litlu máli skiptir hve viljinn er góður, ævinlega er erfitt að gera öllum til hæfis. Þetta þekkja foreldrar barna á öllum aldri mætavel. nú, og að sjálfsögðu stjórnmálamenn líka.
Stjórnmálamenn rembast einmitt oft eins og rjúpan við staurinn að gera öllum til hæfis en engum sögum fer af vel heppnaðri tilraun í þá veru, hvorki fyrr né síðar. Raunar er það nánast regla að allar ákvarðanir stjórnmálamanna falla í misgóðan jarðveg.
Orðið á götunni er að í vikunni hafi matvælaráðherra tekist það sem engum öðrum hefur nokkru sinni tekist. Með einni lítilli ákvörðun tókst Bjarkey Olsen Gunnarsdóttur að sameina allt pólitíska litrófið, allt frá forpokuðum íhaldskurfum í Sjálfstæðisflokknum til róttækustu umhverfissinna sem fyrirfinnast í VG. Meira að segja heimspressan og umhverfissinnar úti í heimi skipa sér í sama flokk.
Allir sem einn eru nefnilega brjálaðir út í matvælaráðherra. Verður það að teljast nokkurt afrek af hálfu ráðherra og satt best að segja virðist óhætt að fullyrða að það þarf meira en meðalmanneskju til að sameina með þessum hætti fólk úr öllum áttum.
Vitaskuld er fólk brjálað á mismunandi forsendum en orðið á götunni er að ekki megi gera lítið úr þessum sameiningarkrafti matvælaráðherra og þeirri fórnfýsi sem þar liggur að baki.
Það mun hafa legið fyrir um nokkra hríð að einu gilti hvaða ákvörðun ráðherrann tilkynnti í vikunni varðandi veiðarnar, fyrir löngu væri orðið ljóst að ekki yrði mögulegt að veiða hval í sumar vegna þess að enginn tími væri til að undirbúa veiðarnar. Þessu til viðbótar þykir enginn fyrirsjáanleiki felast í því að fá einungis leyfi til eins árs og því nokkuð ljóst Hvalur hf. sé í vonlausri stöðu þegar kemur að veiðitímabilinu í sumar.
Orðið á götunni er að það hafi verið einstaklega óeigingjarnt af ráðherra að banna ekki einfaldlega veiðarnar. Með því hefði Bjarkey Olsen getað höfðað til kjarnafylgis VG og ekki veitir af því, nú þegar flokkurinn mælist með 3,3 prósent í skoðanakönnunum og virðist líklegur til að falla af þingi í næstu þingkosningum.
Orðið á götunni er með ákvörðun sinni í vikunni hafi Bjarkey Olsen í raun bannað hvalveiðar í sumar án þess að gera það formlega. Þetta þykir stórmannlegt af henni þar sem hún hefði vísast getað aukið fylgi VG með því að banna veiðarnar formlega. Sjálfstæðismenn hefði orðið brjálaðir hver sem ákvörðunin hefði orðið en hugsanlega hefði bann getað dregið einhverja kjósendur aftur til VG. Bjarkey stóðst hins vegar freistinguna að nýta þetta tækifæri til pólitísks ávinnings.
Orðið á götunni er að stjórnmálamenn á borð við Bjarkey Olsen Gunnarsdóttur séu sjaldséðari en hvítir hrafnar.
