Ef írska kosningaaðferðin væri notuð væri ólíklegt að Katrín Jakobsdóttir næði kjöri sem forseti Íslands. Í írska kerfinu velja kjósendur ekki bara fyrsta kost heldur líka þann frambjóðanda sem þeir vilja næst helst. Ólafur Þ. Harðarson, stjórnmálafræðiprófessor, segist telja mjög ólíklegt að Vigdís Finnbogadóttir hefði náð kjöri sem forseti ef írska aðferðin hefði verið notuð 1980. Ólafur er gestur Ólafs Arnarsonar í sjónvarpsþætti á Eyjunni í aðdraganda forsetakosninga. Þáttinn má nálgast hér á Eyjunni, á hringbraut.is og á Hringbrautarrás Sjónvarps Símans.
„Þarna eru vísbendingar um það að ef írska aðferðin hefði verið notuð þá er miklu ólíklegra að Katrín yrði kjörin,“ segir Ólafur.
Þar kemur til náttúrlega andúð þeirra sem ekki styðja hana.
„Já, það er að sjálfsögðu það. Þessi 42 prósent sem vilja það alls ekki, þeir merkja náttúrlega ekki við hana sem annan kost. Þeir merkja við einhvern annan. Í þessari kosningu myndi íslenska aðferðin, miðað við þessar kannanir, færa Katrínu embættið, en írska aðferðin ekki.“
Ólafur segir að 1980 hafi íslenska aðferðin tryggt Vigdísi kosningu. Írska aðferðin hefði hins vegar mjög líklega tryggt Guðlaugi Þorvaldssyni forsetaembættið.
„Síðan nefni ég alltaf forsetakosningarnar í Írlandi 1990 þar sem Mary Robinson vann, fyrsta konan í Írlandi, og þótti mikill sigur fyrir jafnréttisbaráttuna. Mary Robinson hefði ekki verið kjörin ef íslenska aðferðin hefði verið notuð í þeim kosningum en þar var írska aðferðin notuð og þess vegna vann Mary Robinson þó að annar frambjóðandi hefði verið hærri heldur en hún í fyrsta vali.“
Hann segir þetta einungis vera heilaleikfimi fyrir fræðilegar greinar um kosningakerfi. „En þetta getur samt skipt máli, þessi stóra mynd. Þetta getur sem sagt skipt máli ef margir kjósendur á laugardaginn ákveða að kjósa taktískt. Að vegna þess að þeir hafa ekki írska kerfið þá segi þeir við sjálfa sig: Heyrðu, ég ætla nú ekki endilega að kjósa þann sem ég vil helst, ég ætla að kjósa þann sem ég vil næst helst ef hann á meiri möguleika á að vinna.