Ég bjó í miðju Evrópusambandinu, Þýzkalandi, í 27 ár og fylgdist gjörla með þróun ríkjasambandsins allan þennan tíma, reyndar fyrir og eftir á líka, svo og með tilkomu evrunnar og þróun þessa sameiginlega gjaldmiðils nú 26 þjóða. Allt gerðist þetta innan frá; ég upplifði atburðarásina á staðnum. Kann því nokkur skil á efninu.
Hægri öfgamenn, þjóðernissinnar með þrönga sýn, popúlistar, liggja í því að skrifa óhróður um Evrópusambandið, ESB, mikið þá í formi hálfsannleiks og rangfærslna þar sem staðreyndir eru slitnar úr samhengi, bútum skeytt saman þannig að rétt mynd afskræmist og sannleikur bjagast.
Þessi skrif tengjast nokkuð félagasamtökunum Heimssýn en ef Heimssýn væri stjórnmálaflokkur myndi hann að mínu mati flokkast með Brexit-sinnum, AfD í Þýzkalandi, Front National/Le Pen í Frakklandi, Lega Nord á Ítalíu. Stutt er svo úr Heimssýn í Miðflokk, Sjálfstæðisflokk og Framsókn.
Í stað þessa að elta frekari ólar við einstakar rangfærslur, sem líka eru endurteknar sífellt eins og slitin plata, hef ég ákveðið, að skrifa upplýsandi greinar um Evrópu, ESB og evruna. Hér kemur sú 5. Hinar komu hér 27.10., 03.11., 10.11. og 17.11.
Hver var staðan í Evrópu fyrir 100 árum?
Fyrir 100 árum voru jarðarbúar 2 milljarðar. Voru Evrópubúar, er þar átt við vestari hlutann, um 500 milljónir. 25% jarðarbúa. Verulegur hluti.
Staðan og horfur nú?
Nú eru þessar tölur 8 milljarðar jarðarbúa, en Evrópubúum hefur ekki fjölgað. Eru enn 500 milljónir. Hlutfall er því komið niður í 6-7%.
Um næstu aldamót er talið, að jarðarbúar verði komnir í 11-12 milljarða, en ekki er búizt við að Evrópubúum fjölgi. Þeir verða því aðeins 4% jarðarbúa um næstu aldamót.
Miðstöð mannréttinda, velferðar og öryggis
Á sama tíma er Evrópa miðstöð lýðræðis, baráttunnar gegn spillingu, mannréttinda, virðingar við jörðina, velferðar og öryggis. Er ljóst að margur maðurinn í Asíu, Afríku eða S-Ameríku muni renna hýru auga til Evrópu og þeirrar velferðar, frelsis og þess öryggis sem hér má finna á komandi áratugum.
Þessi staða er nú þegar komin upp í formi flóttamanna frá Miðausturlöndum, Asíu og Afríku, svo að ekki sé talað um Úkraínumenn sem reyndar eru að flýja innan Evrópu en vilja ekkert frekar en verða hluti af hinni eiginlegu Evrópu, Evrópusambandinu, ESB, og NATO.
Enn eru þetta mest einstaklingar sem eru að flýja stríðshörmungar, atvinnuleysi, fátækt, kúgun, vonleysi og ófrelsi. Ekki öflug lið eða skipulegar fylkingar trúarhópa eða árásargjarnra þjóða eða kynþátta.
Hvað kennir mannkynssagan okkur?
Mannkynssagan einkennist af baráttu um auðæfi, land og kosti þess, völd og trúarbrögð. Þrátt fyrir alþjóðlega viðleitni til samskipta og samstarfs, á grundvelli skilnings og samhjálpar í gegnum Sameinuðu þjóðirnar og önnur samtök og stofnanir er hætt við að mannkynssagan endurtaki sig.
Eitt er sjálfsbjargarhvöt manna og endalaus leit að betra lífi, annað er valda- og yfirráðasókn valdagráðugra þjóðarleiðtoga og ofstækisfullra trúarleiðtoga í heimi minnkandi auðlinda og dvínandi lífsgæða.
Höldum vöku okkar fyrir börnin okkar
Það væri ótrúleg grunnhyggja ef við, Evrópubúar, héldum að við gætum setið að mannréttindum okkar, allsnægtum og öryggi í ró og friði meðan aðrir hlutar mannkyns svelta, líða og þjást og að þeir, sem eiga undir högg að sækja, muni einfaldlega nema staðar við línu á landakortinu.
Hvernig mætti uppskipting og ágreiningur vera til góðs?
Til eru þeir menn, sem virðast halda, að Evrópa sé bezt komin í uppskiptingu og ágreiningi. Það er hryggilegt að jafnvel íslenzkir forystumenn, margur maðurinn í D og B, svo að ekki sé talað um M, skuli vegna þröngrar þjóðerniskenndar sinnar og skammsýni, afdalamennsku, aðhyllast og beinlínis styðja þessi sjónarmið og tilraunir til niðurrifs og uppskiptingar, veikingar, eyðileggingar Evrópu.
Sterk Evrópa og aðgerðarplan til hjálpar eina leiðin!
Til að tryggja hagsmuni og öryggi Evrópu, þarf þetta til að koma:
Hér þarf Ísland auðvitað að vera að fullu og öllu leyti með – 100%!
Vettvangur fyrir þetta lífsnauðsynlega samstarf og aðgerðir er vitaskuld Evrópusambandið, ESB, sem, Guði sé lof, er komið vel á veg með að sameina og styrkja Evrópu viðskiptalega og efnahagslega og sér þörfina nú á hernaðarlegri styrkingu og sjálfstæði.
NATO fínt, en veitir í núverandi formi ekki framtíðaröryggi
Menn hafa í sambandi við öryggi Evrópu talið að NATO myndi tryggja hagsmuni hennar og varnir en því miður hafa Evrópubúar treyst um of á hernaðarmátt Bandaríkjanna í NATO og þar með vanrækt sjálfstæðar varnir sínar og hernaðarmátt Evrópu sjálfar.
Úr þessu er nú loks verið að bæta, svo kaldhæðnislegt sem það er, þökk sé Pútín. Framtíðarstyrkur Evrópu liggur í samruna ESB og NATO, en evrópsku þjóðirnar, sem að þeim standa, eru mikið til þær sömu. Evrópa verður að sameina krafta sína, framtíðaröryggis barnanna okkar vegna, og við, Íslendingar, verðum að vera þar að fullu með, 100%, og megum ekki láta okkar eftir liggja.
