Árið 2019 birti Þórður Snær Júlíusson, þáverandi ritstjóri Kjarnans, langan og harðorðan pistil um Klaustursmálið svonefnda. Fyrir þá fáu sem ekki muna snerist Klaustursmálið um óviðeigandi og á köflum svívirðilegt tal þáverandi þingmanna Miðflokksins um ýmsar nafngreindar persónur, ekki síst konur, en einnig samkynhneigða og fatlaða, inni á barnum Klaustur. Öryrkinn Bára Halldórsdóttir hljóðritaði þetta drykkjuraus Miðflokksmannanna og sendi fjölmiðlunum Stundinni og DV upptökuna. Úr varð eitt stærsta fréttamál ársins 2018.
Í pistli sínum segir Þórður Snær að Klaustursdólgar hafi ekki beðist afsökunar. Þetta er þó ekki með öllu rétt. Því skal fyrir það fyrsta haldið til haga að hlutur sexmenninganna í níðrausinu á barnum Klaustur var mjög misjafn, sum voru vart annað en viðhlæjendur. Þau sem harðast gengu fram í munnsöfnuðinum báðust sannanlega afsökunar á framferði sínu.
Þórður Snær er refsiglaður í áðurnefndum pistli og honum rennur til rifja að Miðflokksmenn hafi ekki verið látnir sæta afleiðingum gjörða sinna. Í niðurlagi pistilsins segir hann:
„En stóri lærdómurinn sem er falinn í Klaustursmálinu finnst ekki í framferði Miðflokksmanna. Hann er fólginn í því að nú er staðfest að svona hegðun – það sem sagt var á Klaustri og viðbrögð þeirra sem það sögðu – hefur engar raunverulegar afleiðingar. Alþingi og þeir flokkar sem þar sitja bera sameiginlega ábyrgð á því að hafa ekki ráðið við verkefnið að auka traust á mikilvægustu stjórnsýslueiningu lýðveldisins.
Þeir hafa sýnt það svart á hvítu, með því að leyfa Miðflokknum að vinna með frekju, yfirgangi og ömurlegheitum, að allir íslensku stjórnmálaflokkarnir, ekki bara Miðflokkurinn, eru hluti af vandamálinu, en alls ekki lausnin.“
Í umræðum síðastliðinn sólarhring um hin illræmdu bloggskrif Þórðar Snæ hafa sumir, þar á meðal hann sjálfur, bent á að skrif hans séu eins konar bernskubrek. Á hinn bóginn hafi Miðflokksmennirnir verið ráðsettir þingmenn á fimmtugs- og sextugsaldri. Verstu sóðaskrif Þórðar Snæs er að finna annars vegar frá þeim tíma er hann var 24 ára gamall námsmaður í Skotlandi, og hins vegar þegar hann var 27 ára gamall blaðamaður á dagblaðinu 24 stundir, sem var fremur virðulegur fjölmiðill. Vissulega var Klausturbarsfólkið eldra og með hærri stöðu í samfélaginu en það er ákveðinn munur á ásetningi í þessum tveimur tilvikum.
Annars vegar er um að ræða samtal á bar eina kvöldstund, sem þátttakendur voru ómeðvitaðir um að aðrir væru að hlýða á og hljóðrita (flest bendir til að Miðflokksmennirnir hafi annað hvort ekki veitt Báru athygli eða haldið að hún væri erlendur túristi). Hins vegar er um að ræða samfelld skrif yfir fjögurra ára tímabil, sem Þórður Snær kaus að birta opinberlega en undir dulefni.
Mér hefur ávallt fundist slaufunarmenningin fara út í öfgar þegar fólk er dæmt harkalega fyrir óheppileg ummæli í hlaðvarpsþætti eða tilfallandi drykkjuraus á vondum augnablikum í lífi sínu. Slíkt hefur stundum leitt til starfsmissis og almennrar fordæmingar. En ásetningur Þórðar Snæs í sínum níðskrifum var einbeittur og langvarandi. Þau einkennast af illgirni og mannfyrirlitningu, útlitssmánun kvenna, klámdýrkun og kynlífsfíkn.
Árið 2007, þegar hann er blaðamaður á 24 stundum, skrifar hann þetta um áhrifakonu sem var þá oft fréttaefni blaðanna:
„Stundum get ég verið hamingjusamur. Og bersýnileg eiturlyfjaneysla Rannveigar Rist, álfrúarinnar, gleður mig óendanlega mikið. Eða ég gef mér að hún sé undir áhrifum hennar vegna því annars daðrar hún líklega við að vera þroskaheft.“
Undir sömu færslu var síðan að finna mynd af Rannveigu skera sneið af tertu. Í myndatexta sagði orðrétt: „Álfrúin sker sér sneið af contalgen tertu.“
Þetta sama ár skrifaði hann þetta um konu sem tengdist harmþrungnu líkfundarmáli sem mikið var í fréttum:
„Ég er sérlegur aðdáandi Heiðveigar. Þið munið eftir Heiðveigu er það ekki? Hún var kærastan hans Vaidasar-Grétars. Sem henti Vaidasi í höfnina fyrir austan. Og stakk hann dauðann. Hún er líka dóttir Rósu Ingólfs. Og glæsilega klámmyndaleg. Ég sagði henni einu sinni að mig langaði að ríða henni. Hún gekk í burtu. Merkilegt hvernig sú lína virkar aldrei.
En allaveganna. Mér þykir mikið til hennar koma. Hún varð fyrsta fræga glæpamannakærasta þjóðarinnar. Ég var með forsíðumyndina úr DV sem hún prýddi sem prófíl mynd á msn-inu mínu mánuðum saman einhverntímann í fyrndinni. Og nú er hún orðin glóbal. Heillaði graðann Kosta Ríka mann með stál í nefinu upp úr sandölunum í gegnum myspace og msn. Þau netklámuðust í hvoru öðru í einhvern tíma eftir það og urðu ástfanginn. Okkar kona heimsótti síðan kallinn og fékk köku í ofninn að launum. Síðan fór hún heim, missti fóstrið og hitti annan mann. Hætti að tala við latínóinn einn, tveir og bíngó.
Hann var náttúrulega niðurbotinn. Og hvað gera niðurbrotnir menn? Þeir gera myndbönd. Og hans er legendary. Ég get eiginlega ekki lýst þessu með orðum. Horfið og njótið. Esteban og Heiðveig eru svo sannarlega mitt fólk. Næst þegar ég sé hana á förnum vegi ætla ég að segja henni aftur að mig langi að ríða henni. Og jafvel Esteban líka.“
Ég tel mig ekki vera refsiglaðan mann og eins og ég nefndi áðan finnst mér slaufunarmenning stundum ganga út í öfgar. Ég geri ekki athugasemd við þá niðurstöðu formanns Samfylkingarinnar að fyrirgefa frambjóðanda flokksins þessar gömlu syndir. Ég sé þó ekki að sú syndakvittun muni duga frambjóðandanum. Það er sérstaklega óheppilegt fyrir Þórð Snæ sem nýliða í pólitík hvað málið kemur upp skömmu fyrir kosningar. Mér finnst svo sem engin ástæða til að neyða hann til að draga sig í hlé en ég fæ ekki séð hvernig hann ætlar að fara að því að afla sér trúverðugleika og trausts á þeim tveimur vikum sem eru til kosninga.
Ég vona að þetta mál verði til að lina dómhörku Þórðar Snæs sjálfs. Á hana hefur ekkert skort í skrifum hans undanfarin ár þar sem harðar kröfur hafa verið gerðar um sómakennd og vammleysi annarra. Hann hefur meðal annars ekki sparað furðulega palladóma um annað fjölmiðlafólk og aðra fjölmiðla en hann starfaði á. Hann hefur til dæmis lagt að jöfnu DV og bloggmiðilinn fréttin.is og hann hefur líkt DV við rússneskar falsfréttaveitur.
Það er mín skoðun að allir eigi skilið annað tækifæri og það gildir líka í þessu tilviki. Þórður Snær hefur beðist afsökunar á þessum gömlu skrifum, sá tími kemur að það verður bara áfram gakk fyrir hann og hægt verður að leggja þessar gömlu syndir til hliðar. Það væri hið rétta. En ég stórefast um að Þórður Snær væri sammála mér ef einhver annar en hann sjálfur ætti hér í hlut.
