Þorbjörg Þorvaldsdóttir, verkefnastjóri og fyrrverandi formaður Samtakanna 78, segir að setningarathöfn ólympíuleikanna í ár sýni að staða hinsegin fólks í opinberri umræðu eigi undir högg að sækja á Vesturlöndum.
Í aðsendri grein á Vísi nefndir Þorbjörg dæmi af ólympíuleikunum í Sydney, árið 2000, þessu til stuðnings.
„Þar mátti meðal annars sjá furðuleg farartæki á hlaupabrautinni, en það voru raunar risavaxnir glitrandi hælaskór á hjólum. Tilefni atriðisins var að heiðra hina stórkostlegu áströlsku kvikmynd The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert sem komið hafði út sex árum áður,“ segir Þorbjörg. „Ástæða þess að ég nefni þetta núna, 24 árum síðar, er sú staðreynd að í hverjum rúllandi hælaskó í Sydney stóð dragdrottning. Man einhver eftir því? Líklega eru það fáir, í ljósi þess að engin sérstök umræða fór fram um þetta ágæta atriði.“
Annað er uppi á teningnum núna eins og flestir vita. Það er harkaleg umræða úr ákveðnum ranni um tiltekið atriði setningarathafnarinnar í París þar sem mátti sjá dragdrottningar.
„Vísað var í forn-gríska menningu, Díonýsus kom við sögu og þekktar dragdrottningar voru áberandi. Í kjölfarið upphófst hávær grátkór íhaldssams fólks á Vesturlöndum, meðal annars á Íslandi. Hann varð raunar svo hávær að Ólympíuleikarnir báðust afsökunar á því að einhverjir skyldu hafa móðgast vegna þess að þeir héldu (ranglega) að um vísun í málverk af síðustu kvöldmáltíð Krists væri að ræða,“ segir Þorbjörg. „Það er furðulegt hvað ákveðnum hópi fólks er agalega umhugað um málfrelsi alveg þar til hinsegin fólk fær að njóta þess.“
Nefnir Þorbjörg að hinsegin fólk hafi verið hluti af mannlegu samfélagi frá upphafi.
„Öfgakennd viðbrögð fólks við þessu svokallaða ‘vók’ Ólympíuatriði eru afhjúpandi fyrir stöðu hinsegin fólks í opinberri umræðu á Vesturlöndum þessa dagana,“ segir hún. „Tilvist okkar virðist vera orðin stuðandi í sjálfri sér, sýnileiki okkar er gerður pólitískur og fólkið sem tekur ákvarðanir um að við fáum að sjást biðst síðan afsökunar á því að hafa gert það.“